grzechg - blog

W samej Warszawie można spokojnie naliczyć z 250 tysięcy twardych zwolenników obecnej opozycji i KOD-u, takich co to Lecha mają od dziś, dzięki GW, w sypialni na ścianie. Najczęściej ludzi wykształconych, świadomych jak ważne jest permanentne napięcie i podniecenie, którego efektem będzie zmuszenie Jarosława Kaczyńskiego do odejścia. To właśnie zapowiedział dziś sam mózg narodu, czyli Ryszard Petru. Dokąd ma odejść, nie wyjaśnił. Skąd ma odejść, gdzie pójść, jak i kiedy, tego też nie usłyszeliśmy.

Każdy dzień dostarcza nam niesamowitych wrażeń z medialnego psychiatryka. Zanim o politycznych "siepaczach", temacie wdzięcznym i aktualnym, słówko o Janku Ordyńskim, czołowym do niedawna publicyście TVP INFO, bezstronnym dziennikarzu, którego pozbawiono pieniędzy na życie! Ordyński komentując sprawę szafy Kiszczaka powiedział w swoim radiu, że gdyby Kiszczak żył to pewnie zastrzeliłby żonę za to co zrobiła. Nie wiem, co zrobiłby generał, ale wiem, że ludzie często używają projekcji własnego zachowania, by opisać czyny innych, nawet już nieżyjących.

Zdaję sobie sprawę z tego, ze tytuł niekoniecznie kojarzy się z człowiekiem z Miami, ale trudno. To jest jednak sprawa śmiertelnie poważna i tak ją traktuję, a chodzi o dreptaków. To słowo, jeśli dobrze pamiętam, upowszechnił Andrzej Waligórski i wiele o tym zjawisku napisał*, jeszcze w latach 70-tych ubiegłego stulecia. Dziś nabiera ono ważnego znaczenia dla zrozumienia buntu, któremu przewodzi młody na razie Mateusz Kijowski, do którego "dowieszają" się czasami upadli politycy. Chwilami bywa to wręcz żenujące: Mati! Daj mi wystąpić, trzy zdania tylko, trzy, no proszę....!

Opanujmy w końcu emocje, postawmy tamę lejącej się nienawiści z jednej i z drugiej strony. Wbrew temu, co odkryto w szafie generała Kiszczaka i pomimo różnych wypowiedzi Lechy Wałęsy, sprawa wydaje się być prosta. Wystarczy zrozumieć i dowiedzieć się, jak było naprawdę. Szczególnie jeden wpis legendy "Solidarności" wyjaśnia nam wiele, jeśli nie wszystko. Warto się temu uważnie przyjrzeć.

To były koszmarne dni, koszmarne dni - mówi w Sejmie Ryszard Petru podsumowując sto dni rządów Prawa i Sprawiedliwości. Za nim piękny fotomontaż, właściwie dzieło artystyczne, w stylu death metal: szaro - czarny krajobraz z umarłym drzewem i diaboliczne portrety Beaty Szydło, Zbigniewa Ziobro i Andrzeja Dudy.

Niby taki zwykły dzień, zwykły poniedziałek. Człowiek nie myśli przecież jak wstaje rano, pije kawę, a potem otwiera "Gazetę Wyborczą", że to wszystko może robić dzięki jednemu człowiekowi. Na ulicy neony, samochody i piękne sklepy, w portfelu karta kredytowa i dowód, z którym mogę krążyć po całej Unii Europejskiej. Do tego czuję unoszący się ciągle w powietrzu zapach wolności, a kiedy dochodzę już do Czerskiej jest jej tak dużo, że aż się duszę z radości. Kręci mi się w głowie i wtedy znowu myślę o Nim, o tym, który to zrobił.

To już nie jest tylko histeria, straceńcza wręcz obrona człowieka, który swoim zachowaniem zwykłego kapusia zhańbił wielką ideę "Solidarności", to jest schiza, schiza obozu 3RP. Odkupić swoje winy można w bardzo prosty sposób: powiedzieć prawdę. Wałęsa tego nie zrobił, a to co publikuje w sieci od kilku dni i to co mówi, cementuje tylko jego obraz jako kłamcy i krętacza, a nie bohatera narodowego. Polska takiego Lecha Wałęsy nie potrzebuje. Nie potrzebuje do niczego, ani do swojego wizerunku, ani do swojej historii.  To, że ma swoje miejsce w historii nic nie zmienia.

Żartować ze sprawy kwitów z domu Kiszczaka nie można, to jest niemal detonacja III RP, poważny cios w samego Wałęsę, bo nie w jego wizerunek poza Polską. Mnożą się jednak wpisy samego Wałęsy komentujące odkrycie jego dwóch teczek, a wybitni dziennikarze też w końcu zajęli jasne i precyzyjne stanowiska, jak choćby redaktor Jacek Żakowski. Ale o co chodzi? Oto w kolejnym przenikliwym wyjaśnieniu Lech Wałęsa napisał m.in.: 

Trzeci dzień po wizycie Teresy Kiszczak w IPN z ofertą "nie do odrzucenia", a w obronie Lecha Wałęsy b. szef MSZ Radosław Sikorski powołuje się na losy Świętego Pawła, by przekonać (kogo?),  że "Bolek" jest wielki, a wszystkie niecne czyny to tylko słabość symbolu III RP. Współpraca Lecha Wałęsy ze Służbą Bezpieczeństwa, dla każdego historyka i każdego Polaka, który zapoznał się z naukowymi opracowaniami  była niepodważalna co najmniej od 2008 roku.