Stefan Bryś - blog

O...Franku Szwajcarskim

Najmłodszy z synów szwajcarskiego bankiera 14 stycznia esemesuje do ojca:
„Papciu właśnie zaręczyłem się z pewną Polką. Ma na imię Ewa. Dobiłem do 500 tysięcy. Więcej się nie da. Proszę o Twoje błogosławieństwo”
Za chwilę otrzymuje wiadomość:
„Synku Euro, Dolar czy Funt?”
Syn odpisuje:
„Franek kochany Papciu”
Wiadomość tym razem pełna jest uśmiechniętych buziek.

Dowcip pewnego sympatycznego dziadka kiedyś żołnierza AK.

Podczas II wojny światowej Rosjanie w nocy z samolotu wyrzucali swoich cichociemnych partyzantów. W czasie jednego ze zrzutów spadający obok siebie, z otwartymi już spadochronami ma się rozumieć, wyszkoleni do zadań specjalnych oficerowie AL  tak rozmawiali:

- Ty Icek! Ty wiesz, że nasi towarzysze przygotowali nas na wszystko.

- No wiem Ajzyk. Szkolili nas prawie przez rok. Czytać i pisać po ichniemu Arun Michni ładnie nas nawet nauczył.

Zdawałem sobie sprawę z tego, że pierwszy tekst psychologii końca nie wzbudzi raczej entuzjazmu. Proszę mi wybaczyć gafę popełnioną świadomie. Patrząc z innej perspektywy problem z tekstami jest następujący:

- wydaje się nam, że tekst powinien być fajny, napisany przystępnym językiem, krótki, zwięzły i na temat.

To bujda na resorach. Krótkie, zwięzłe i czytelne są regułki Kościoła Katolickiego przeznaczone dla dzieci. Tymczasem nie chcą znać ich nawet dorośli.

O gdybym chciał
a o takie chcenie modliłem się
chyba od mojego dzieciństwa.
Gdybym chciał to…
wiarę bym miał
jak to mikroskopijne ziarnko gorczycy
i w miłość bym nawet obfitował
nie wspominając o nadziei
 

Czytali Państwo już nowy numer Charlie Hebdo, który wyszedł kilka dni temu w nakładzie wyjątkowo wysokim? Już pierwszy rzut oka na okładkę może dać do myślenia.

„Wszystko jest przebaczone” – tak głosi.

Płaczący Mahomet trzyma w rękach kartkę z napisem „Je suis Charlie”. Kto zna dobrze francuski powinien zajrzeć także do środka tej „nieodpowiedzialnej gazety” (tak nazywają ją Redaktorzy).

W Betlejem znajduje się wykonane techniką mozaiki niezwykłe dzieło sztuki. W miejscu Narodzenia Jezusa w 339 roku (dawniej pogańskie sanktuarium Tamuza – odpowiednik greckiego Adonisa) za sprawą Konstantyna Wielkiego lub jego matki cesarzowej Heleny postawiono niewielki kościół.
 

Cyt. za Sportrichlist.com 

1) Mara Carfagna (Włochy);
2) Enrique Peňa Nieto (Meksyk);
3) Hina Rabbani Khar (Pakistan);
4) Sarah Palin (USA);
5) Imran Khan (Pakistan);
6) Alina Kabaeva (Rosja);
7) Mitt Romney (USA);
8) Orly Levy (Izrael);
9) Hans Linde (Szwecja);
10) Luciana Leon (Peru);

Ci jurorzy to chyba Vivy nie widzieli...

Nagle, jak już od pewnego czasu bywa w Najjaśniejszej, zapaliło się dziwne światełko. Płomyk małego kaganka tajemnej wiedzy rozbłysnął w jednej z lóż na lewo od wejścia z napisem „Bith end coś tam coś tam”.