Godziemba - blog

Względy praktyczne sprawiły, iż Hitler nie odważył się wprowadzić zakazu jedzenie mięsa w Niemczech.
 
 
       Większość Niemców nie wyobrażała sobie przejścia na dietę bezmięsną. Przygotowania wojenne III Rzeszy sprawiły, iż na gwałt poszukiwano sposobów zapewnienia żołnierzom i ludności wystarczających ilości mięsa.
 
 

W III Rzeszy otoczono zwierzęta szczególną ochroną.
 

Zdradzony przez Czechów admirał Kołczak został rozstrzelany przez bolszewików w lutym 1920 roku w Irkucku.
 
 
        Po rewolucji lutowej  i abdykacji Mikołaja II  utrzymał swoje stanowisko. Po rozmowie z ministrem wojny Aleksandrem Guczkowem zapisał w dzienniku: „Z Piotrogrodu wywiozłem dwie wątpliwe konstatacje: po pierwsze, jestem mocno przekonany o nieuchronności katastrofy państwa i trudno mi wierzyć w cud, który mógłby temu zapobiec. Po drugie, w stolicy panuje pustka moralna”.
 
 

Późniejszy admirał Kołczak był przed I wojną światową jednym z najbardziej znanych rosyjskich polarników.
 
 
       Aleksandr Wasiljewicz Kołczak urodził się 4 listopada 1874 roku w Petersburgu. Jego ojciec . Wasilij pracował na stanowisku kierowniczym w ważnym ośrodku rosyjskiego przemysłu zbrojeniowego – w Zakładach Obuchowskich.
 
 

Generał Józef Haller fatalnie spisał się w 1920 roku jako dowódca Frontu Północnego.
 
 
        W 1895 roku – po ukończeniu Wydziału Artylerii wiedeńskiej Akademii Technicznej – został austriackim oficerem zawodowym. Kariera wojskowa nie układała mu się najlepiej - przeszedł na emeryturę w 1910 roku w niejasnych okolicznościach, w wieku niespełna 40 lat, zaledwie w stopniu kapitana.
 

Zdradzony przez Lenina, Parvus umarł w samotności w Berlinie w 1924 roku.
 
 

Aleksander Parvus był faktycznym autorem planu zdobycia – za niemieckie pieniądze władzy przez bolszewików w Rosji.
 
 
        Izraił Łazariewicz Helphand urodził się w 1867 roku żydowskiej rodzinie rzemieślników osiadłych w białoruskim miasteczku Berezyna. Wkrótce potem rodzina przeniosła się do Odessy, gdzie Izraił podjął naukę w gimnazjum.
 
 

Maria Spiridonowa przesiedziała w bolszewickich więzieniach kilkanaście lat, aby w 1941 roku zostać zamordowana w lesie pod Orłem.
 
 
        Przeprowadzone w końcu 1917 roku w Rosji wybory parlamentarne zakończyły się sukcesem eserów, którzy zdobyli 40% głosów. Bolszewicy rozwiązali jednak Zgromadzenie Konstytucyjne, zmuszając obradujących do opuszczenia Pałacu Taurydzkiego.
 
 

W połowie XIX wieku w Rosji narodził się kobiecy terroryzm. Jedną z najsłynniejszych z nich była Maria Spiridonowa.
 
 
      Nazywane nihilistkami, wstępowały w szeregi Narodnej Woli, by zostać terrorystkami. Pierwsze z nich to Katarzyna Breszko-Breszkowska, z czasem ochrzczona „babcią rewolucji”, Zofia Bardina, Wiera Figner czy Wiera Zasulicz. Ta ostatnia w styczniu 1878 roku raniła gubernatora Petersburga, Fiodora Trepowa, w jego własnym biurze.
 
 

Dopiero kanclerz Willy Brandt doprowadził do przełomu w relacjach polsko-niemieckich.
 
 
       Przełomem w relacjach Kościołów polskiego i niemieckiego było wystosowanie przez biskupów polskich do biskupów niemieckich słynnego orędzia w listopadzie 1965 roku, poprzedzone pojednawczymi gestami ze strony niemieckich ewangelików.