Z mieszanymi uczuciami obserwuję kampanię i kontr-kampanię za i przeciw GMO.
Otrzymuję od dawna alarmujące doniesienia od organizacji Międzynarodowa Koalicja dla Ochrony Polskiej Wsi – ICPPC. Wszyscy chyba się z nimi zetknęliśmy, gdyż działacze potrafią dotrzeć do serc i sumień. Choćby z czystej przekory jestem przeciwnikiem GMO, powinienem się więc cieszyć z tego, że są ludzie, którzy bezinteresownie podzielają mój niepokój.
Nie kochając własnej Ojczyzny, nie można jej odzyskać – tę autorską, lecz nieoryginalną sentencję chciałbym zaproponować Janowi Sowie, autorowi głośnej kilka lat temu książki pt. Fantomowe ciało króla. Peryferyjne zmagania z nowoczesną formą.
„Nie jesteśmy ćpunami, marihuana to nie narkotyk” - tak można by było podsumować wypowiedzi przedstawicieli protestujących, gdyby nie to, że zginął człowiek.
Dzisiaj Wojciech Jóźwiak polecił czytelnikom taraka.pl lekturę artykułu profesora Stanisława Bielenia (http://geopolityka.net/wp-content/uploads/2015/02/Bielen_Stanislaw_SM50.pdf), w którym ów wybitny akademik roztrząsa zagadnienie interesu narodowego. Ponieważ Wojciech zalecał artykuł jako lekturę obowiązkową, nie odmówiłem sobie kilku słów refleksji.
Andrzej Duda dał z siebie wszystko. Podczas prezentacji programu wykazał się tym właśnie, czego brakuje obecnemu strażnikowi żyrandola, czyli skłonnością do konsensusu. Program kandydata powstaje także w wyniku spotkań z wyborcami. Zawarł z wyborcami umowę, którą będzie traktował jako świętość. Zaoferował więc wyborcom coś w rodzaju instrukcji, wedle której będzie sprawował swą prezydenturę.
Naród – to wspólnota naturalna, oparta na tradycji, pamięci historycznej, zwyczajach, państwowości oraz na terytorium, którego geopolityczne i przyrodnicze uwarunkowania w znacznej mierze kształtują losy narodu. Jednakże naród tworzą istoty należące do gatunku ludzkiego. Polacy są takimi samymi ludźmi jak, nie przymierzając, Ukraińcy, Rosjanie czy Niemcy.
Wschodnie sztuki walki znają rozmaite sposoby na odwrócenie agresji przeciw agresorowi.
Patrząc na Rosję i na sytuację na Ukrainie zazwyczaj bezwiednie przyjmujemy za punkt wyjścia swoisty darwinizm społeczny. Silniejszy zawsze zwycięża, w przyrodzie słabe osobniki są skazane, by paść łupem drapieżników, chorób, pasożytów. Niekiedy też wyczuwamy intuicyjnie, iż potencjalna ofiara doskonale zdaje sobie sprawę z własnej słabości, ucieka przed myśliwym jakby bez przekonania, broni się słabo lub wcale.