Jedyneczki są w kropeczki

Od ogłoszenia przez poszczególne komitety wyborcze list kandydatów do parlaemntu minęło już sporo czasu, ale dalej trwają "lokalne" dyskusje nad zasadnością umieszczenia osoby X na miejscu Y. Największe kontrowersje budzi oczywiście miejsce numer jeden. Tu i tam słyszy się i czyta: ale dlaczego ten/ta? Ale dlaczego PiS (w przypadku osób z PiS sympatyzujących) umieścił w okręgu nr N tę osobę, na takiej "pozycji".

Gdybym chciał być złośliwy (a lubię być, taka wada) odpowiedziałbym tytułem notki: bo jedyneczki są w kropeczki - pozostawiając resztę inteligencji i wiedzy potencjalnych adwersarzy. Jednak bon-moty i złośliwości mają to do siebie, że jakkolwiek bywają zabawne  - niczego nei wyjaśniają, a domyślnie zakładają pewien "poziom wtajemniczenia" odbiorców. Nie nazywając się Rymanowski, wywalę jednak "kawę na ławę".

Miejsce na liście wyborczej, formalnei rzecz biorąc, nie daje wiele, żeby nie napisać: nie daje nic. Tak - naprawdę: nie jest powiedziane, że "jedynka" musi wejść, a "siódemka" ma zdecydowanie mniejsze szanse. Przecież zlicza się głosy na kandydatów, jeśli ugrupowanie uzyska określoną ilość miejsc mandatowych w danym okręgu - wejdą ci, którzy zebrali największą ilośc "krzyżyków", w stosownej kolejności.  Tymczasem najpierw toczą się wewnątrzpartyjne wojny o miejsce na liście, potem listy są komentowane, na koniec zaczynają się wypowiadać różnej proweniencji "trybuni ludowi" krytykujący: a to wspokmnianą kolejność, a to, bardziej ogólnie, "niesprawiedliwy" "system wodzowski" obowiązujący w partiach, które kandydatów ustawiają w rządku. To samo, przy każdych wyborach do parlamentu czy do samorządów.

A tymczasem, krytyka "systemu" nie ma najmniejszego sensu. Więcej, w ten sposób akceptuje się (jeśli nie afirmuje) fakt, że wyborcy wybierają na łapu-capu, że są intelektualnie leniwi, że jak lemingi (tyczy się wyborców każdej partii) stawiają krzyżyk przy pierwszym nazwisku z góry. A przecież... a przecież - przecież nikt im tak postępować nie każe! Fakt, że - i to jest prawda - najczęściej wchodzą "jedynki", a osoby znajdujące się na liście "wysoko" mają większe szanse (a małą preferencją miejsca ostatniego - też ciekawe) to pochodna woli i działań wyborców. W wielkiej części stawiają te krzyżyki "na rympał", po tym, jak już w mozole odnajdą na "karcie" do głosowania stronę swojej partii. Nawet im się przeczytać innych nazwisk nie chce, a co dopiero wcześniej się zastanowić, kogo, konkretnie, chcieliby posłać na Wiejską. A żyjemy w erze internetu, telewizji, nawet totalnie niezorientowani mogą się zapytać znajomych, poszukać informacji, kto zacz dany kandydat.

Inaczej. Przeciętny Polak kupując samochód, telewizor, pralkę czy mopa - najpierw się zastanawia czy mu dany sprzęt pasuje, sprawdza cenę, pyta o opinie lepiej obeznanych, laicy dzwonią do znajomych fachowców... Normalne, prawda? No trydno, żeby było inaczej, przecież wydajemy znaczącą kwotę pieniędzy, nie chcemy nabyć szajsu, który za dwa miesiące trafi szlag. I niekoniecznie gotowi jesteśmy dać się bezkrytycznie złapać na marketingowe chwyty sprzedawców. To byłoby głupie, prawda?

A jak raz na cztery lata są wybory, do lokali wyborczych udaja się ludzie, którzy bardzo często nie wiedzą kogo konkretnie chcą nabyć sprzedając swój głos kandydatowi. Oni idą zagłosować na partię, pozostawiając tym (przeklinanym przez demokratycznych purystów) wodzom partyjnym, wybór. Lenistwo to naprawdę łagodne określenie. Ludzie głosują na oślep - no, pogratulować. Na szczęście, nie wszyscy. Ale o wiele za dużo.

PS. W tych wyborach Max, pierwszy raz od niepamiętnych czasów, odda swój głos na numer 1. Ale tylko dlatego, że akurat uznaję tę osobę za najlepszego kandydata z "mojej" listy.