MD's blog

Mimo jakiejś tam orientacji niezależnie od tego co nam serwuje propaganda, dałem się zaskoczyć tym co znalazłem na jednej ze stron internetowych. Zastanawiam się czy tylko ja taki naiwny czy rzeczywiście mamy do czynienia z himalajami cynizmu i obłudy.  Pozwoliłem sobie na zadanie pytania uczestnikom naszej dyskusji.

Moje znalezisko brzmi:
 

Można zamknąć oczy na niepasującą nam część rzeczywistości ale to nie chroni nas przed potknięciem się. Sprawa jest bardzo przykra. Do tego nakłada się kilka okoliczności, które pogłębiają tragizm. Otóż artykuł wpisuje się w linię burzenia "mitologii historycznej" Do Rzeczy której twarzą jest Zychowicz i dzielnie sekunduje mu Ziemkiewicz.

Zaatakowanie Ukrainy przez Rosję Zachód przyjął z udawanym zaskoczeniem wykręcając się przed reakcją poprzez udawanie że oto mamy do czynienia z jakimś nowym typem wojny, który świat widzi pierwszy raz. W dodatku ponoć kierujemy się jakimś prawem międzynarodowym a z tego punktu widzenia to nie wiadomo co to jest więc dla pewności dopytajmy Putina czy to jego sołdactwo morduje na Ukrainie. Trudno o bardziej kompromitującą postawę.

Nadrzędnym celem działań Bronisława Komorowskiego jest reelekcja w najbliższych wyborach. Jego urzędowanie zaczęło się od serii wpadek a w zasadzie skandali dyplomatycznych, które można by z trudem wybaczyć człowiekowi świeżo wkraczającemu w życie publiczne, który w dodatku rekompensowałby braki taktu i zwyczajnej ogłady nadzwyczajnym zmysłem strategicznym i niekwestionowanym zaangażowaniu się na rzecz interesu Ojczyzny.

Wybory uzupełniające do Senatu przeprowadzone w niedzielę 7 września zakończyły się sukcesem Prawa i Sprawiedliwości. W trzech okręgach: 47 (wschodnie Mazowsze), 73 (Rybnik) i 82 (wschodnie świętokrzyskie) mandaty senatorskie zdobyli kadnydaci Prawa i Sprawiedliwości Maria Koc, Izabela Kloc i Jarosław Rusiecki. O ile w okręgu nr 47 zwycięstwo PIS było przewidywalne o tyle w świętokrzyskim jasne było że PSL zrobi wszystko by uzyskać jak najlepszy wynik, zwłaszcza przed wyborami samorządowymi.

Najwyższy hierarcha Tuskolandu Donald Tusk dostał "jeszcze wyższe" stanowisko a zatem opuści dotychczasowy fotel nazywany, nie wiadomo dlaczego, premiera RP i uda się do XXI wiecznego Akwizgranu, zresztą z Nagrodą Karola Wielkiego. Obiektywnie trzeba rzec, że solidnie na to stanowisko zapracował kolan, czoła a nawet swej gęby nie żałując zarówno w Brukseli jak w i Berlinie oraz w Moskwie. Nadal kwestią otwartą pozostaje przejęcie owego ciepłego fotela, który niebawem opuści.

Oczywistym jest, że posadzenie Donalda Tuska na europejskim stołku żadnym sukcesem Polski nie jest ani tym bardziej zapowiedzią jakiegoś rozwoju. Pamiętać należy, że wysokie stanowiska unijne otrzymali już osobnicy, których działalność publiczna w Polsce budziła przynajmniej poważne zastrzeżenia. Jerzy Buzek dał się poznać jako premier sterowany z "tylnego siedzenia" przez Mariana Krzaklewskiego i autor czterech reform, z których każda okazała się totalnym niewypałem.

Zestrzelenie nad Ukrainą malezyjskiego boeinga przez siły specjalne Rosji udające separatystów a posługujący się metodami czysto terrorystycznymi przypomina zatopienie Lusitanii 7 maja 1915 roku przez niemiecki okręt podwodny. O ile jednak brytyjski parowiec przewoził potajemnie materiały wojenne dla przeciników Niemiec o tyle malezyjski samolot szpiegów na terytorium Rosji nie przerzucał. Przystąpienie USA do wojny w 1917 roku było w dużej mierze podyktowane właśnie śmiercią swych obywateli na zatopionej Lusitanii.

Dziecko, które urodziło się między innymi dzięki temu, że Profesor Chazan odmówił zabicia było tak chore, że nie miało szans na przeżycie-głosi propaganda. Było tak mocno zdeformowane że nie miało szans na przeżycie. W zasadzie to nie był to człowiek. A już z pewnością, wg tzw. "zwolenników świeckości państwa" nie był to człowiek do 24 tygodnia ciąży i można było zgodnie z prawem dokonać aborcji. Właśnie dokonać aborcji a nie zabić! To Dziecko już nie żyje, można zatem bezkarnie rozwodzić się nad "humanitaryzmem" i możliwością uniknięcia cierpienia matki i Jego samego.

Operacja propagandowa jaka ma miejsce wobec profesora Chazana jest kontynuacją ofensywy propagandowej rozpętanej jeszcze w latach dziewięćdziesiątych, której celem jest przekonanie społeczeństwa o dobrodziejstwach aborcji. Dość spektakularną akcją tej ofensywy była tzw. sprawa Alicji Tysiąc. Obecnie jesteśmy świadkami kolejnej operacji z tego cyklu pod hasłem "prof. Chazan".