Historia

Godziemba
19-12-2018
Polskie czołgi odegrały istną rolę podczas wojny 1920 roku.            W 1920 roku polskie czołgi, już z polskimi załogami (Francuzi wrócili do domu) aktywnie uczestniczyły w walkach z bolszewikami. Poszczególne kompanie czołgów przydzielane były dowódcom frontów. 3 kompania kpt. Liro walczyła w czasie ofensywy kijowskiej, biorąc udział w walkach o Kijów, Koziatyń, a następnie podczas odwrotu pod Równem. 1 kompania czołgów, pod dowó...
5
5 (3)
Godziemba
17-12-2018
W marcu 1919 roku utworzono pierwszą polską jednostkę pancerną.           Rodowód polskiej broni pancernej sięga 1918 roku, kiedy to w szeregach II Korpusu Polskiego w Rosji utworzono pierwsze pododdziały samochodów pancernych.           Natomiast rozkazem z 15 marca 1919 roku dowództwo Armii Polskiej we Francji  po uzyskaniu zgody władz francuskich  nakazało sformować pięć kompanii, następnie 16 marca  dwóch batalion...
5
5 (4)
Godziemba
12-12-2018
W 1921 roku zakończył się pierwszy etap istnienia i działania defensywy politycznej w ramach Policji Państwowej .             Wtedy to minister spraw wewnętrznych Stanisław Downarowicz zakomunikował posłom w Sejmie, że „w pełnym zrozumienia powagi niebezpieczeństwa uznają konieczność zastosowania nadzwyczajnych środków w walce z komunizmem, dania w tym celu specjalnych uprawnień administracji państwowej”.             Z kolei...
5
5 (1)
Godziemba
10-12-2018
Równolegle do wojskowych służb specjalnych powstawały formacje cywilne.         Ich powstanie zapoczątkował minister spraw wewnętrznych w rządzie Rady Regencyjnej Jan Stecki tworząc namiastki policji politycznej w postaci Biura Wywiadowczego MSW, kierowanego przez Mariana Skrudlika.          Po likwidacji Biura w marcu 1919 roku,  w MSW został utworzony Wydział Informacyjny, stanowiący centralę służby informacyjnej na cały kraj. W przeciwieństwie do...
5
5 (2)
Godziemba
05-12-2018
W 1919 roku gen. Sosnkowski zdobył dominującą pozycję w Ministerstwie Spraw Wojskowych.          Jednym z pierwszych kroków Sosnkowskiego jako wiceministra spraw wojskowych był udział w przygotowaniu wyprawy wileńskiej, która rozpoczęła się w dniu 16 kwietnia 1919 roku i doprowadziła po pięciu dniach do zdobycia Wilna.          W czasie nieobecności Piłsudskiego w Warszawie, Generał nadzorował prowadzone przez Wacław Sieroszewskiego i Witolda Kamienieckiego...
5
5 (3)
Godziemba
03-12-2018
W końcu 1918 roku gen. Sosnkowski przeprowadził udaną akcję wcielenia członków Polskiej Organizacji Wojskowej do tworzącego się Wojska Polskiego.          W dniu 10 listopada 1918 roku przyjechali do Warszawy, uwolnieni z niemieckiej niewoli, b. komendant I Brygady Legionów brygadier Józef Piłsudski oraz b. szef sztabu I Brygady płk Kazimierz Sosnkowski. Prosto z dworca Piłsudski pojechał na spotkanie  z regentem Zdzisławem Lubomirskim, natomiast Sosnkowskiego grupa peowiakó...
5
5 (1)
Godziemba
28-11-2018
Możliwości budżetowe Polski brutalnie zweryfikowały mocarstwowe plany kierownictwa Polskiej Marynarki Wojennej z 1920 roku.          W dniu 2 maja 1919 roku Sekcja Marynarki została przekształcona w Departament dla Spraw Morskich, podlegający bezpośrednio Ministrowi Spraw Wojskowych. Szefem Departamentu został kontradmirał Kazimierz Porębski, a jego zastępcą kontradmirał Wacław Kłoczkowski, którego po odejściu na stanowisko attaché wojskowego w Londynie zastąpił w lipcu 1919 roku płk....
5
5 (2)
Godziemba
26-11-2018
W dniu 28 listopada 1918 roku, w rocznicę zwycięstwa polskiej floty nad szwedzką pod Oliwą,  Józef Piłsudski utworzył „ marynarkę polską, mianując jednocześnie pułkownika marynarki, Bogumiła Nowotnego szefem Sekcji Marynarki przy Ministerstwie Spraw Wojskowych”.           W momencie utworzenia Marynarki Wojennej Polska nie miała dostępu do żadnego morza, a rząd Jędrzeja Moraczewskiego kontrolował jedynie ziemie byłego Królestwa Polskiego bez Suwalszczyzny.  ...
5
5 (1)
Godziemba
21-11-2018
Całkowicie odmiennie zorganizowano wojskowe służby wywiadowcze na wschodzie, gdzie najdłużej trwały działania militarne.           Z tego też powodu struktura organów Oddziału II ND WP musiała być dostosowana do organizacji jednostek bojowych Wojska Polskiego. W styczniu 1920 roku dowództwa frontów przekształcono w dowództwa armii. Przy każdym nowo powstałym dowództwie armii utworzono oddziały II informacyjne, których struktura wewnętrzna przedstawiała się...
5
5 (2)
Godziemba
19-11-2018
Istotne znaczenie dla skutecznej działalności służb wywiadowczych w okresie walk o granice miała organizacja terenowych jednostek wojskowych służb specjalnych.           Tam skupiał się cały wysiłek operacyjny służb wywiadu. Obszar państwa został podzielony na strefy wewnętrzną i frontową.          W pierwszej współdziałały ze sobą organy defensywy wojskowej i cywilnej (policja). Na terenie prowadzonych działań wojskowych sytuacja była bardziej skomplikowana. Na...
5
5 (2)
Godziemba
14-11-2018
Równocześnie z budową naczelnych władz wojskowych Wojska Polskiego rozpoczęto tworzenie służb wywiadowczych i kontrwywiadowczych.        Utworzenie wywiadu wojskowego II Rzeczypospolitej poprzedziła kilkuletnia działalność siatek konspiracyjnych polskich organizacji niepodległościowych. Zdobywało w nich doświadczenie wielu późniejszych oficerów polskiego wywiadu wojskowego.         W końcu października 1918 roku Rada Regencyjna utworzyła Sztab Generalny, któ...
5
5 (2)
Godziemba
12-11-2018
Dopiero w marcu 1919 roku ogłoszono pobór do budowanego Wojska Polskiego.          W dniu 6 marca 1919 roku Sejm Ustawodawczy na wniosek Związku Narodowo-Ludowego, przy sprzeciwie posłów PPS, uchwalił powo­łanie sześciu roczników (1896-1901). Wcielenie dotyczyło więc w większości ludzi mających poza sobą udział w wojnie światowej. Decyzja ta pozwoliła na formowanie wyższych związków taktycznych, opartych na poborze re­kruta. Plan obejmował utworzenie dwunastu dywizji...
5
5 (1)
Tomasz A S
09-11-2018
25 grudnia 1918 r. Paderewski przybył do Gdańska na pokładzie brytyjskiego krążownika „Concord”. 27 grudnia (na zdjęciu) przyjechał pociągiem do Poznania. Jego wizyta  wywołała wielką patriotyczną manifestację, przyczyniając się do wybuchu Powstania Wielkopolskiego. 1 stycznia 1919 na dworcu Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej nastąpiło uroczyste powitanie Ignacego Paderewskiego  w Warszawie. Wkrótce zostanie premierem II Rzeczypospolitej. Poniżej przytaczam wspomnienia mojego wuja Romana Rogowskiego, który...
5
5 (2)
Godziemba
07-11-2018
W pierwszych miesiącach niepodległości tworzenie jednostek Wojska Polskiego oparto na zaciągu ochotniczym.         W dniu 10 listopada 1918 roku z więzienia w Magdeburgu powrócili do Warszawy b. brygadier Legionów Polskich Józef Piłsudski oraz b. szef sztabu I Brygady Legionów płk Kazimierz Sosnkowski. Następnego dnia Rada Regencyjna „wobec grożącego niebezpieczeństwa wewnętrznego i zewnętrznego, dla ujedno­stajnienia wszelkich zarządzeń wojskowych i utrzymania porządku w...
5
5 (1)
Godziemba
05-11-2018
Równolegle z powstawaniem państwowości polskiej rozpoczęto tworzenie polskich sił zbrojnych.         Pierwsze próby organizowania polskich sił zbrojnych podjęła Rada Regencyjna. W dniu 11 grudnia 1917 roku premier Jan Kucharzewski, na  pierwszym posiedzeniu Rady Ministrów Rady Regencyjnej podkreślając wagę tworzenia Wojska Polskiego uznał za niezbędne utworzenie – w drodze poboru – 150-tysięcznej armii. W tydzień później Rada Regencyjna opracowała projekt dekretu o...
5
5 (1)
Godziemba
29-10-2018
Od września 1918 roku Armia Polska we Francji podlegała politycznemu zwierzchnictwu Komitetu Narodowego Polski.          Bezpośrednim skutkiem wydania dekretu prezydenta Francji o powstaniu Armii Polskiej we Francji było zawiązanie w Lozannie w dniu 15 sierpnia 1917 roku Komitetu Narodowego Polski (KNP), który już tydzień później przeniósł swą siedzibę do Paryża. Kierowany przez Romana Dmowskiego KNP od 23 lutego 1918 roku sprawował formalne zwierzchnictwo polityczne nad...
5
5 (1)
Godziemba
24-10-2018
W czerwcu 1917 roku rozpoczęto tworzenie Armii Polskiej we Francji.         Z chwilą wybuchu I wojny światowej przedstawiciele Polonii francuskiej podjęli starania o  utworzenie polskich jednostek wojskowych we Francji.         W dniu 8 sierpnia Komitet Wolontariuszy Polskich uchwalił deklarację, w której zaznaczano, iż jego członkowie „ zobowiązują się służyć Francji podczas całego trwania wojny i w tym celu oddają się do dyspozycji władz cywilnych i...
5
5 (1)
Godziemba
22-10-2018
W czasie I wojny światowej w Piotrogrodzie zwolennicy przyznania autonomii Królestwu Polskiemu ścierali się z przeciwnikami przyznania Polakom jakichkolwiek ustępstw.          Po wybuchu I wojny światowej rozpoczęły się pertraktacje między państwami Ententy dotyczące podziału przyszłych zdobyczy terytorialnych. Doprowadziły one do zawarcia umowy, podpisanej w dniu 5 września 1914 roku w Londynie przez przedstawicieli Rosji, Francji i Wielkiej Brytanii. W porozumieniu otwarcie zaznaczono, iż „gł...
5
5 (2)
Godziemba
17-10-2018
Przejęcie przez Polskę Zaolzia na początku października 1938 roku nastąpiło w sposób spokojny, bezkrwawy i doskonale zorganizowany.           W nocy z 21 na 22 września, doszło w Cieszynie do rozruchów ulicznych i starć pomiędzy Polakami a Czechami. Czeskie siły bezpieczeństwa szybko zaprowadziły porządek, a ogłoszona w dniu 23 września mobilizacja dodatkowo podziała uspokajająco na rozgrzane głowy. Pomimo to polskie gazety podgrzewały atmosferę informując o rzekomych krwawych walkach Polak...
5
5 (1)
Godziemba
15-10-2018
Od lata 1938 roku trwały polskie przygotowania do ewentualnego zajęcia Zaolzia.          W styczniu 1938 roku minister Beck w przemówieniu wygłoszonym na komisji spraw zagranicznych Sejmu omawiając sytuację międzynarodową wspomniał o trudnym położeniu Polaków na Śląsku Cieszyńskim. „Rozbieżność między deklaracjami a stanem faktycznym – mówił – na tym terenie  jest bardzo znaczna. Będziemy musieli z wielką czujnością patrzeć na to, czy rząd praski istotnie zamierza...
5
5 (1)
Godziemba
10-10-2018
Nie ulega wątpliwości, że gdyby w 1938 roku doszło do wybuchu wojny czechosłowacko-niemieckiej, głownym teatrem działań wojennych byłoby terytorium Czech, Słowacja pełniłaby jedynie rolę zaplecza.          Oceniając ukształtowanie Wyżyny Środkowoczeskiej pod względem możliwości obrony w przypadku wojny z Niemcami, należy wspomnieć o trzech znacznych obniżeniach w granicznych pasmach górskich, które stanowiły niejako naturalne kierunki ataku. Są to dolina rzeki Ohre, przełęcze Czeskiego Lasu...
5
5 (2)
Godziemba
08-10-2018
Jakie były szanse Czechosłowacji w wojnie z Niemcami i czy rzeczywiście Hitler był zdecydowany jesienią 1938 roku zaatakować Czechy?          W 1938 roku Czechosłowację łączył sojusz z Francją (1924), państwami Małej Ententy (Rumunia, Jugosławia) oraz Związkiem Sowieckim (1935).          Niezależnie od chwiejnej postawy Francji, pomoc sowiecka uzależniona była od zgody Polski lub Rumunii na przemarsz Armii Czerwonej przez ich terytorium, co w ówczesnej sytuacji...
5
5 (3)
Godziemba
03-10-2018
W Monachium Francja i Wielka Brytania zgodziły się na przyłączenie do III Rzeszy ziem czeskich zamieszkałych przez większość niemiecką.            Wobec fiaska dotychczasowych rozmów rządu czechosłowackiego z Partią Niemców Sudeckich w połowie sierpnia 1938 roku do negocjacji włączył się prezydent Beneś proponując rozpoczęcie rozmów na temat utworzenia trzech niemieckich okręgów autonomicznych na Śląsku – w rejonach Litomierza, Czeskiej Lipy i Karlowych War...
5
5 (4)
Godziemba
01-10-2018
Od jesieni 1937 roku Partia Niemców Sudeckich (SdP) Konrada Henleina dążyła do wywołania kryzysu międzynarodowego, który pozwoliłby oderwać niemieckie Pogranicze od państwa czechosłowackiego.         Władze w Pradze, choć domyślały się prawdziwych intencji Henleina, zmuszone były iść wobec niego na kolejne ustępstwa, gdyż nalegały na to państwa zachodnie, bez pomocy których Czechosłowacja nie była w stanie obronić się przed niemieckim atakiem.         ...
5
5 (2)
Godziemba
26-09-2018
W okresie wielkiego kryzysu konflikty niemiecko-czeskie uległy znacznemu zaognieniu.          Niezależnie od tego odprężenie w stosunkach niemiecko-czeskich Niemcy nadal rozbudowywali swoje organizacyjne zaplecze. Największą rolę odgrywały w nim związki ochronne (Związek Niemców w Czechach, Związek Niemców Północnych Moraw, Związek Niemców Śląska), szkolne (Niemiecki Związek Kulturalny) oraz organizacje gimnastyczne (Niemiecki Związek Gimnastyczny). Szczególnie dwa...
5
5 (2)
Godziemba
24-09-2018
Wśród czeskich Niemców dominowały nastroje opozycyjne wobec rządu w Pradze.        W wyborach do czechosłowackiej izby poselskiej i senatu na listy niemieckie głosowało ponad 25% wyborców. Najsilniejszym ugrupowaniem czeskich Niemców została Niemiecka Socjaldemokratyczna Partia Robotnicza w Republice Czechosłowackiej (DSAP), która zdobyła ponad 43% wszystkich niemieckich głosów. Najwięcej głosów zdobyła w północnych i północno-zachodnich Czechach. Partia...
5
5 (1)
Godziemba
12-09-2018
W powstałym w listopadzie 1918 roku państwie czechosłowackim Niemcy stając się mniejszością narodową, utracili dotychczasową uprzywilejowaną pozycję.         W dniu 28 października 1918 roku Czechosłowacki Komitet Narodowy proklamował powstanie niepodległej Czechosłowacji. W odpowiedzi Niemcy czescy utworzyli dzień później prowincję Niemieckie Czechy ze stolicą w Liberacu. Na jej czele stanął starosta krajowy Rudolf Lodgman von Auen. W dniu 30 października niemieccy posłowie z północnych Moraw i...
5
5 (1)
Godziemba
10-09-2018
Na początku XX wieku Niemcy stanowili ponad 30% mieszkańców ziem czeskich.           Po klęsce Austrii w wojnie z Francją w 1859 roku doszło do zasadniczym przemian ustrojowych. W październiku 1860 roku cesarz Franciszek Józef I wydał tzw. dyplom  październikowy, na mocy którego przywracano polityczno-prawną odrębność poszczególnych prowincji historycznych i zapewniono wszystkim narodom monarchii równość wobec prawa. Równocześnie ograniczono kompetencje...
5
5 (1)
Godziemba
05-09-2018
Istotny wpływ na rozwój stosunków polsko-czechosłowackich miała sytuacja Polaków na Śląsku Cieszyńskim.          Po przyznaniu Śląska Cieszyńskiego Czechosłowacji stosunki między Polakami a Czechami na pograniczu pozostawały napięte. Polacy żywili głębokie przekonanie o swojej krzywdzie, podczas gdy Czesi uważali, iż konferencja w Spa przyznała im tereny, które słusznie im się należały.           Polska wspólnota na Śląsku...
5
5 (1)
Godziemba
03-09-2018
Rozbieżne cele polityczne, różnice mentalnościowe obu  narodów oraz uprzedzenia polityków miały decydujący wpływ na brak porozumienia polsko-czechosłowackiego w okresie międzywojennym.             Po agresji czeskiej w styczniu 1919 roku (usankcjonowanej decyzją Ententy o przyznaniu Pradze Śląska Cieszyńskiego) oraz wrogiej Polsce polityce rządu czechosłowackiego latem 1920 roku stosunki polsko-czechosłowackie stały się lodowate. Praga utrzymywała bliskie stosunki z...
5
5 (2)
Godziemba
27-08-2018
Po stronie polskiej w 1920 roku walczyły także jednostki kozackie i białoruskie.           Po zamachu bolszewickim większość oddziałów kozackich opowiedziała się po stronie „białych”. W odpowiedzi w instrukcji podpisanej przez członka KC partii bolszewickiej Jakowa Swierdłowa polecono: „Przeprowadzić masowy terror przeciwko bogatym Kozakom, likwidując ich całkowicie; przeprowadzić bezwzględny masowy terror w stosunku do wszystkich Kozaków biorących jakikolwiek...
5
5 (1)
Godziemba
22-08-2018
W 1920 roku po stronie polskiej walczyło szereg jednostek ukraińskich.       Po klęsce wojsk Ukraińskiej Republiki Ludowej w walkach z bolszewikami oraz rosyjską armią gen. Denikina nastąpił upadek Dyrektoriatu, a główny ataman Semen Petlura w grudniu 1919 roku przybył do Warszawy, gdzie rozpoczął rozmowy z przedstawicielami Józefa Piłsudskiego. W ich wyniku w kwietniu 1920 roku została podpisana polsko-ukraińska umowa polityczna oraz konwencja wojskowa.      Na mocy umowy,...
5
5 (3)
Godziemba
20-08-2018
W wojnie polsko-bolszewickiej po stronie polskiej walczyło kilka jednostek rosyjskich.          Pierwsze oddziały rosyjskie pojawiły się po stronie polskiej już na początku 1919 roku, gdy w  Kobryniu podporządkowała się polskiemu dowództwu rosyjska drużyna oficerska, walcząca dotychczas przeciwko bolszewikom u boku Niemców. Została ona następnie przydzielona do Dywizji Podlaskiej (późniejsza 9. DP), dowodzonej przez gen. Antoniego Listowskiego. Sprawa ta wywołała znaczy oddźwięk...
5
5 (3)
Godziemba
16-08-2018
W grudniu 1953 roku płk Mazurkiewicz został skazany przez sąd wojskowy na karę dożywotniego więzienia.           Ostateczna wersja aktu oskarżenia płk. Mazurkiewicza i jego najbliższych współpracowników została zatwierdzona w listopadzie 1952 roku.   „W okresie od 13 stycznia do 4 lutego 1949 r. – napisano na jego wstępie - na terenie Polski przez władze Bezpieczeństwa Publicznego zostało zatrzymane kierownictwo organizacji konspiracyjnej w składzie: Mazurkiewicza...
5
5 (3)
Godziemba
13-08-2018
Szefowie MBP chcieli połączyć sprawę „Radosława” z oskarżanym o tzw. nacjonalistyczne odchylenie gen. Spychalskim.           Choć w żadnym miejscu Mazurkiewicz nie przyznawał się do jakiejkolwiek nielegalnej działalności przeciwko władzom Polski Ludowej, jego zeznania umocniły śledczych w przekonaniu, że cała akcja ujawnieniowa od samego początku była próbą wyprowadzenia w pole organów bezpieczeństwa publicznego oraz przykrywką dla planowanej nielegalnej działalności przeciwko...
5
5 (2)
Godziemba
08-08-2018
Pułkownik Mazurkiewicz został aresztowany przez ubeków w lutym 1949 roku.           Ważnym polem aktywności „Radosława” po zakończeniu akcji ujawnieniowej było tworzące się środowisko kombatanckie uczestników II wojny światowej. Najważniejszą i najliczniejszą organizacją kombatancką był utworzony w 1945 roku przez władze komunistyczne  Związek Uczestników Walki Zbrojnej o Niepodległość i Demokrację, noszący – po scaleniu we wrześniu 1948  ze Związkiem...
5
5 (1)
alchymista
04-08-2018
Dokument, którym posługiwał się Maksym Żeleźniak, gdy w 1768 roku wtargnął do Rzeczypospolitej i zgromadził wokół siebie lumpenproletariat, a następnie dokonał grabieży i mordów. Jak podaje Andrzej Michalski w artykule pt. Ku pamięci i przestrodze. Relacja naocznego świadka księdza trynitarza brusiłowskiego z wydarzeń na Ukrainie w roku 1768 (Scripta Historica nr 21/2015, s. 60 przypis 13), jedyna zachowana kopia dokumentu została wydana w języku francuskim w wydawnictwie Bibliotheque de Archives diplomatigue. Pologne...
5
5 (3)
Godziemba
23-07-2018
Działalność Komitetu Nieinterwencji nie wpłynęła w żadnym stopniu na przebieg hiszpańskiego konfliktu.           W momencie wybuchu wojny domowej w Hiszpanii we Francji rządził lewicowy rząd, na którego czele stał Leon Blum. Obawiał się on, iż przypadku zwycięstwa Franco Hiszpania zostałaby sojusznikiem Niemiec i udostępniłaby im swoje bazy morskie na Morzu Śródziemnym. Jednocześnie był świadomy, iż jednoznaczne poparcie dla hiszpańskiego rządu mogłoby doprowadzić w wybuchu niepokoj...
5
5 (2)
Godziemba
18-07-2018
Oprócz dostaw broni Moskwa wysłała do Hiszpanii kilka tysięcy żołnierzy oraz specjalistów cywilnych.          Na początku 1936 roku  wojskowym doradcą  w Hiszpanii został kombrig Władimir Goriew-Wysokogoriec, dotychczasowy dowódca brygady zmechanizowanej Leningradzkiego Okręgu Wojskowego, który wkrótce został  attaché wojskowym przy sowieckim poselstwie w Hiszpanii. Goriew faktycznie kierował obroną Madrytu w listopadzie 1936 roku. Jednym z jego...
5
5 (2)
Godziemba
16-07-2018
Niemal od początku hiszpańskiego konfliktu Moskwa rozpoczęła dostarczanie stronie rządowej znacznych ilości broni i wszelkiego rodzaju sprzętu wojskowego.          Przez wiele lat Związek Sowiecki nie przykładał większego znaczenia do Hiszpanii. Świadczy o tym fakt, iż Komunistyczna Partia Hiszpanii otrzymała w 1925 zaledwie 10 tys. rubli w złocie dotacji, podczas komuniści włoscy 180 tysięcy, a Komunistyczna Partia Robotników Polski aż 240 tysięcy.          Po...
5
5 (2)
Godziemba
04-07-2018
Podstawowym celem polskich misji wywiadowczych do Hiszpanii było poznanie tajemnic niemieckiej i sowieckiej broni pancernej i sprzętu lotniczego.              W połowie grudnia 1936 roku został wysłany do Lizbony, oficjalnie jako korespondent PAT, a w rzeczywistości w celach wywiadowczych ppłk. dypl. art. Aleksander Kędzior. Jego pierwotnym zadaniem było przedostanie się do wojsk gen. Franco z zadaniem obserwowania niemieckiej oraz zdobycznej sowieckiej broni pancernej oraz sprzętu...
5
5 (3)
Godziemba
02-07-2018
Organizowane po wybuchu wojny domowej misje polskiego wywiadu w Hiszpanii kończyły się bardzo szybko niepowodzeniem.            Do połowy lat 30. Warszawa nie była bezpośrednio wywiadowczo zainteresowana Półwyspem Iberyjskim. Starano się jedynie gromadzić informacje o wzroście wpływów niemieckich oraz sowieckich w Hiszpanii. Jedyna polska placówka wywiadowcza o kryptonimie „Carlos”, założona w 1933 roku, miała charakter informacyjno-obserwacyjny. Placówką kierował...
5
5 (3)
Godziemba
27-06-2018
Mit Dąbrowszczaków został najmocniej wykorzystany w propagandzie PRL w 1966 roku.          W trakcie walki z tzw. prawicowym odchyleniem kilku Dąbrowszczaków z Wacławem Komarem i Grzegorzem Korczyński na czele zostało poddanych represjom. Represje te sprawiły, iż w 1951 roku – w piętnastą rocznicę wybuchu hiszpańskiej wojny domowej, całkowicie pominięto temat brygad międzynarodowych i udziału w nich polskich komunistów. Sytuacja powtórzyła się  także pięć lat pó...
5
5 (2)
Godziemba
25-06-2018
Po przejęciu władzy w Polsce przez komunistów Dąbrowszczacy weszli w skład nowej elity władzy.          W brygadach międzynarodowych w Hiszpanii, według szacunkowych danych walczyło w sumie około 35 tys. ochotników przybyłych z zagranicy. Polacy stanowili jedną z najliczniejszych grup narodowościowych – było ich ok. 5000-5200. Spośród nich jedynie około 600-800 osób przybyło z Polski. Reszta wywodziła się z emigracji we Francji lub Belgii. Zdecydowana większość ochotnik...
5
5 (2)
Godziemba
20-06-2018
Opisując hiszpańską wojnę domową niezwykle rzadko wspomina się ochotników, którzy przybyli na Półwysep Iberyjski, aby walczyć  po stronie frankistowskiej kontrrewolucji.           Po wybuchu hiszpańskiej wojny domowej, rząd francuski w dniu 1 sierpnia 1936 roku  zaproponował utworzenie Międzynarodowego Komitetu Nieinterwencji, zrzeszającego  państwa, które zobowiążą się, że nie będą w żaden sposób wspierać ani jednej ze stron...
5
5 (1)
Godziemba
18-06-2018
W wyniku akcji zainicjowanej przez płk. Mazurkiewicza ujawniło się 20-30 tysięcy b. żołnierzy Armii Krajowej.           Najważniejszą różnicą pomiędzy „oficjalnymi” przepisami amnestyjnymi, a warunkami wynegocjowanymi przez „Radosława”, był brak konieczności ujawniania swoich podwładnych, przez co decyzja o ujawnieniu się podjęta nawet przez wysokiego rangą oficera nie narażała jego podwładnych, którzy z ujawnienia korzystać nie chcieli.     ...
5
5 (2)
Nessun Dorma
16-06-2018
Lecimy do Polski. Uhonorować polskich żołnierzy, którzy walcząc na frontach II wojny światowej u boku kanadyjskich towarzyszy broni, oddali życie w nadziei, że kiedyś powrócą do ojczyzny. Ci, którzy zginęli, pozostali na cmentarzach Normandii, ci którzy przeżyli pozostali na emigracji, albo powrócili za żelazną kurtynę, i bardzo często trafiali do ubeckich kazamatów, otrzymywali wyroki śmierci, tracili prawa publiczne a ich ciała wrzucano do dołów, które nigdy nie miały zostać grobami,...
0
No votes yet
Godziemba
13-06-2018
W trakcie pobytu w więzieniu w sierpniu 1945 roku płk. Mazurkiewicz „Radosław” zaangażował się w przygotowanie akcji ujawnieniowej b. żołnierzy Armii Krajowej.             Funkcjonariusze MBP niezwłocznie przystąpili do rozmów z „Radosławem” na temat ujawnienia poakowskich struktur konspiracyjnych. „Ja w tym czasie zostałem zatrzymany – wspominał Pułkownik w 1957 roku - przez władze bezpieczeństwa (…) zwrócił się wtedy do mnie mjr....
5
5 (2)
Godziemba
11-06-2018
Jan Mazurkiewicz „Radosław” odegrał czołową rolę w akcji ujawniania się b. żołnierzy Armii Krajowej na jesieni 1945 roku.            Jan Mazurkiewicz urodził się 27 sierpnia 1896 roku we Lwowie. Dzieciństwo spędził w Złoczowie, małym miasteczku we wschodniej Galicji, gdzie jego ojciec miał zakład bednarski. Po przeniesieniu się rodziny w 1911 roku do Lwowa uczył się w VII Gimnazjum Miejskim, jednocześnie działając w ruchu skautowskim, był też członkiem Towarzystwa Gimnastycznego...
5
5 (2)
Godziemba
06-06-2018
Zdecydowaną większość okresu II wojny światowej prymas August Hlond spędził we Francji.            Ostatecznie po południu 13 września 1939 roku ks. kardynał w towarzystwie kape­lana i sekretarza, wyjechał z Krzemieńca do Zaleszczyk. Następnego dnia rano przekroczył granicę Rumunii. Wyjechał pociągiem z Zaleszczyk przez Czerniowce do Bukaresztu. Do Rzymu przybył 19 września wieczorem.          Przyjazd kard. Hlonda do Rzymu wywołał duże zainteresowanie. Na...
5
5 (2)

Pages