Określenie „kandydat na...” stało się dziś jak kolejny spot wyborczy. Całkiem zresztą skuteczny.
(3)
waw75's blog
To spontaniczna i emocjonalna notka, proszę więc wybaczyć chaos przekazu. Skłonił mnie do niej wpis Starego w którym autor rozprawił się bez pardonu z wizerunkiem tzw „typowego PiS-owca”.Stary uzasadnia słuszność tezy Jana Wróbla że:
„Typowy przedstawiciel PiS to czarownica z krzyżem na piersiach, w ręku kropidło, ale w drugiej pałka”
Według Starego, o słuszności tego stwierdzenia ma świadczyć to że:
„Typowy przedstawiciel PiS to czarownica z krzyżem na piersiach, w ręku kropidło, ale w drugiej pałka”
Według Starego, o słuszności tego stwierdzenia ma świadczyć to że:
(2)
Radosław Sikorski byłby idealnym dyplomatą „końca historii”. Na czasy, w których jedynym zajęciem dyplomaty i polityka jest dystrybucja nadmiaru pieniędzy i uczestnictwo w pokazach mody galowej. Kłopot w tym, że wbrew prognozom Francisa Fukuyamy historia nie tylko się nie skończyła ale wręcz przeciwnie – na całym świecie, nie wylączając Europy, ziemia spływa dziś ludzką krwią a po epokach ustalania terytoriów na mapie świata przyszedł czas na wyznaczanie granic panowania ekonomicznego, etnicznego i religijnego.
(3)
Każda „wielka smuta” w Rosji oznacza śmiertelne zagrożenie dla każdego narodu będącego w promieniu rażenia. I tym razem także nie jest inaczej – jest bowiem duże ryzyko że jeśli sankcje Europy i Stanów Zjednoczonych wywołają dotkliwe reperkusje, odczuwalne przez zwykłych Rosjan to odbiór będzie jednoznaczny: zgniły i zepsuty świat zaatakował ich suwerenne państwo. Innymi słowy, jeśli sankcje wywołają w Rosji kolejną „wielką smutę” to zostanie ona rozegrana pod kontrolą propagandową KGB i rosyjskiej oligarchii. A konsekwencje jak zawsze w przypadku Rosji będą nieobliczalne.
(6)
Najmocniej Przepraszam, starałem się ale nie potrafiłem napisać tego krócej. Będę szczęśliwy jeśli ktoś dobrnie do jednej czwartej tekstu.
(5)
Ani się obejrzeliśmy jak po 25-ciu latach władza razem z wdzięcznym narodem cieszy się z osiągnięć jakie dał szlachetny ustrój – tym razem europejski. Przywódcy państwa pozdrawiają tysiące szczęśliwych obywateli. Nie z trybuny – czasy się zmieniają – ale przez internet, w eventach, paradach, pokazach, koncertach – broń Boże w pochodach – to słowo źle się dziś sprzedaje.
(3)
Gdybym tam był. Gdybym zobaczył jak kopią na ulicy człowieka który ocieka krwią, gdybym zobaczył cale to chamstwo, ta bezlitosną hołotę która na niego pluje i go popycha mimo że biedak ledwie idzie pod ciężarem krzyża. Wyszedłbym, dałbym komuś w gębę, odepchnąłbym tych śniadych zbirów... . Ale przecież tydzień temu też widziałem jak ktoś próbował się podnieść z bruku ... .I poszedłem dalej. A nikt mi nie groził.
(3)
Każdy kto w okresie zbliżonym do czwartej rocznicy Katastrofy Smoleńskiej włączył którykolwiek z kanałów telewizji publicznej, mógł się przekonać bez cienia wątpliwości z jakim mozołem poważni i stateczni eksperci lotnictwa (nie wyłączając rzeczniczki rządu i premiera) muszą się użerać z fanatycznym i cynicznym Antonim Macierewiczem. Każde dziecko w Polsce zostało też przez publiczne media uświadomione że Antoni Macierewicz został cynicznie wykorzystany przez partię PiS (w której nikt już oczywiście „nie wierzy w zamach”) aby huśtać bezlitośnie emocjami motłochu i obrzydzić mu jak się tylko
(10)
Spór o to czy Polski rząd powinien się wycofać ze współorganizowania „Roku Rosji” w Polsce obraca się wokół tego czy organizacja tego przedsięwzięcia będzie nosiła znamiona współpracy z administracją Putina czy też nie. Czy uda się zorganizować wszystko tak żeby rosyjskie władze nie stały się mecenasem rosyjskiej kultury czy też nie. A może zorganizować wymianę nieformalną? Poza budżetami ministerstw – wręcz w drugim obiegu? A wreszcie czy można oddzielić kulturę narodu od pozycji, tożsamości politycznej i polityki władzy którą to społeczeństwo wybrało?
(5)
(2)