waw75's blog

Od kilku tygodni natykam się co krok na mieszankę rechotu z oburzeniem, po słowach ministra Waszczykowskiego z rowerzystami i wegetarianami w tle. Oczywiście Witold Waszczykowski nie krytykował jazdy na rowerze czy wegetarianizmu, ani tym bardziej nie przypisywał im jakichkolwiek negatywnych motywacji. Jednak zachęty zapoznania się z tym co właściwie szef MSZ powiedział w wywiadzie dla „Bilda” nie mają kompletnie żadnego sensu – większości ludzi i tak za wiarygodne i prawdziwe uznaje jedynie te informacje które pasują do ich przekonań.

Dla kogoś kto próbuje się połapać o co chodzi w obecnym zamieszaniu wokół mediów publicznych, musi być zastanawiające, że na każdym niemal kroku, jak królik z kapelusza wyskakuje jakaś data z rokiem 2012. Jest to o tyle ciekawe że nie towarzyszyła temu wówczas żadna zmiana strukturalna w mediach publicznych. Ta, owszem, też nastąpiła, ale przeszło rok później – w połowie 2013 [1].

Publicyści tradycyjnie antypisowskich tygodników są dziś w fatalnej sytuacji. Po niemal dekadzie „obsługi” jednej ze stron na froncie walki między PO a PiS-em są wciąż skazani na misję zagrzewania do walki – a jedynym skutecznym do tego narzędziem pozostanie obrzydzanie przeciwnika. I nawet jeśli takie polecenie nie nadejdzie z przysłowiowej „góry” to sami czytelnicy będą od nich oczekiwać zapału do dalszej walki. A niestety także do uwiarygodnienia złych emocji jakie w nich podsycano przez ostatnie lata.

Nie będzie kolejnej „wojny o samolot” – tym razem na Maltę. Ba, nie będzie nawet kolejnej walki o krzesło na tej Malcie. Będzie za to fala krytyki pod adresem prezydenta Dudy że opuści jedno nieformalne spotkanie w sprawie uchodźców. Dodajmy: jedno spośród wielu, na którym nie zapadną żadne decyzje i dotyczące problemu odległej od nas części kontynentu.

Jedną z najbardziej fascynujących rzeczy w ostatnich wyborach parlamentarnych było dla mnie 23-procenotwe poparcie dla Platformy Obywatelskiej.

Antysystemowość stała się hitem ostatnich wyborów. System , panie, trzeba rozwalić! Dla dobra Polski! Bo przecież nie dla dobra państwa – piorun wie czy ten cały system to nie dokładnie to samo co państwo. A nikt przecież nie powie, że trzeba rozwalić państwo.

Rozwalenie systemu, cokolwiek on oznacza , jest więc sztandarem przewodnim – kłopot, kiedy trzeba zaproponować jakim innym systemem zastąpić ten zły jak już go rozwalimy.