Recenzent JM - blog

Pewnie zadajecie sobie pytanie - co mnie napadło, że pozwoliłem sobie na tak obrazoburczy tytuł? Kamil Stoch, najlepszy nasz skoczek narciarski, zdobywca dwóch złotych medali olimpijskich – jednym słowem nasz mistrz ukochany. Ideał sportowca, idol młodzieży, bohater wszystkich Polaków. Na dodatek skromny młodzieniec, ambitny, pracowity, wykształcony, miły, kulturalny i oczytany. Czy można było oczekiwać czegoś więcej od tego młodego człowieka?

Okazuje się, że spora rzesza naszych rodaków oczekiwała jednak od Kamila czegoś jeszcze i się na nim zawiodła.

Skoro poparcie dla partii Janusza Korwina Mikke dołuje, to jej szef, aby utrzymać jakąś zauważalną średnią poparcia - musi się wznieść ponad szarą zwyczajność.

Skoro wyborcy o nim zapominają, to musi się pokazać w towarzystwie kogoś, o kim się mówi. Biorąc pod uwagę jego wzrost i rzucającą się w oczy muszkę, a w zasadzie to nawet „muszysko” – tam, gdzie są kamery musi zostać zauważony. A jeśli tylko pozwolą mu dojść do słowa, to musi być o nim głośno, bo każdy wie, że bajać potrafi, jak nikt inny.

To, że w naszej służbie zdrowia nie dzieje się najlepiej – pisałem już wielokrotnie. Powiedzenie „ryba psuje się od głowy” znają pewnie wszyscy. Czyżby kolejny raz okazało się, że to powiedzenie zawiera w sobie jakąś ponadczasową prawdę?

Wynika z niego, mówiąc najprościej, że pomysł Platformy na kampanię wyborczą jest taki, by przypominać stare platformerskie bajki. Ale sądząc z udzielonego wywiadu Platforma nie zasypia gruszek w popiele. Ma również na podorędziu także sporo nowszych bajek, opracowanych specjalnie dla lemingów i ludzi niezorientowanych w tym, co się w Polsce dzieje.