Po premierze pierwszego „Kosogłosa”, czyli połowy sztucznie podzielonej ostatniej częśći „Igrzysk śmierci” napisałem w miarę długą i umiarkowanie pozytywną recenzję. Tym razem chyba już mi się nie chce. Jeśli ktoś wybiera się na film, a nie czytał książki, powinien w tym momencie zawiesić czytanie, kto książkę zna, może chyba czytać bez obawy, że dowie się zbyt wiele przed seansem – ale na własną odpowiedzialność.
„Kosogłos cz. 1” toczył się dość leniwie, można było mieć nadzieję, że to tylko...
