Historia

Godziemba
17-07-2019
Na jesieni 1948 roku Moskwa zleciła władzom w Warszawie dalszą koordynację pomocy dla greckich komunistycznych partyzantów.           W dniu 8 września 1948 roku doszło do spotkania, w którym wzięli udział  przedstawiciele Polski (gen. Komar i jego zastępca w II Oddziale płk Stanisław Flato), Czechosłowacji (Bedřich Geminder, kierownik Wydziału Zagranicznego KC KPCz, oraz płk Stanislav Palla), Węgier (funkcjonariusz KC partii Sebes) i Rumunii (brak danych) oraz   dwaj Grecy...
5
5 (1)
Godziemba
15-07-2019
Od jesieni 1947 roku Warszawa udzielała wsparcia materiałowego komunistycznym partyzantom greckim.         Grecka wojna domowa, której pierwszym akordem  były walki w Atenach w grudniu 1944 roku między oddziałami komunistycznymi a siłami rządowymi i wspierającymi je Brytyjczykami, rozgorzała na dobre w połowie 1946 roku.            Początkowo Stalin, pomimo apeli Nikosa Zachariadisa - sekretarza generalnego Komunistycznej Partii Grecji,  nie udzielał...
5
5 (2)
krzysztofjaw
11-07-2019
Jak napisałem w poprzednim poście, dziś z rozszerzeniem przytaczam treść mojego postu z 01.02.2015 roku (https://krzysztofjaw.blogspot.com/2015/02/znaczenie-prawdy-historycznej-i.html). Wtedy dotyczył - tak jak teraz - "Rzezi Wołyńskiej". Wczoraj po raz któryś tam z rzędu obejrzałem film "Wołyń". Dla mnie jest to film a'la dokumentalny, bo oddający wszystko, co się tam działo, z tym, że ludobójcze tortury i mordy były jeszcze bardziej okrutne niż film to przedstawia. Rozumiem autorów...
5
5 (2)
Godziemba
10-07-2019
We wrześniu 1922 roku Turcy wymordowali co najmniej 50 tysięcy chrześcijańskich mieszkańców Smyrny.         Smyrna, miasto portowe założone już w X w. p.n.e. przez Jończyków, dzięki swojemu doskonałemu położeniu i głębokiej zatoce  już w starożytności stała się jednym z najważniejszych ośrodków handlu w Azji Mniejszej.      „Oto diabeł ma niektórych spośród was wtrącić do więzienia, abyście zostali poddani próbie...
5
5 (2)
Godziemba
08-07-2019
Tureckim narodowcom udało się w 1923 roku doprowadzić do rewizji traktatu z Sevres i zachować integralność państwa              Okupacja Stambułu w marcu 1920 roku przekreśliła nadzieje na kompromis między umiarkowaną częścią kręgów dworskich oraz kemalistami, którzy jakkolwiek nadal deklarowali lojalność sułtanowi, ale jednocześnie w końcu kwietnia 1920 roku zwołali w  Ankarze Wielkie Zgromadzenie Narodowe (Buyuk Millet Meclisi), które w styczniu 1921 roku ogłosiło...
5
5 (1)
Godziemba
03-07-2019
Na mocy traktatu pokojowego z Sevres dokonano faktycznego rozbioru Turcji.             Po wycofaniu się Bułgarii z wojny w końcu września 1918 roku położenie Turcji znacznie się pogorszyło – odcięte zostały połączenia komunikacyjne z Niemcami, a wojska alianckie po pokonaniu armii bułgarskiej ruszyły w kierunku Stambułu.              Gdy w dniu 2 października Niemcy zawiadomiły władze tureckie o podjęciu rozmów pokojowych władze w...
5
5 (2)
Godziemba
01-07-2019
W dniu 6 września 1936 roku gen. Rydz-Śmigły podpisał w podparyskim zamku Rambouillet porozumienie, na mocy którego Francja udzieliła Polsce dwumiliardowego kredytu na modernizację i rozbudowę sił zbrojnych.          Ostatecznie w zatwierdzonych przez gen. Stachiewicza planach strona polska wystąpiła o propozycją przyznania jej kredytu w wysokości 2 mld franków, podzielonego na dwie równe części. Pierwszą z nich armia polska zamierzała przeznaczyć na zakup we Francji gotowego materiału...
5
5 (1)
Godziemba
26-06-2019
Od jesieni 1935 roku Polska prowadziła rozmowy z Francją na temat przyznania pożyczki na modernizację i rozbudowę sił zbrojnych.         Na podstawie układu sojuszniczego z 18 lutego 1921 roku oraz konwencji z 28 sierpnia 1924 roku Rzeczypospolita uzyskała od Francji sprzęt wojskowy o łącznej wartości 400 mln franków.         Od końca lat 20.  obie strony prowadziły rozmowy na temat francuskiej pożyczki zbrojeniowej w wysokości miliarda franków, a po ich fiasku...
5
5 (1)
Godziemba
24-06-2019
Po śmierci gen. Sikorskiego doszło do znacznego ograniczenia kompetencji Naczelnego Wodza.           Śmierć premiera wywołała przede wszystkim kryzys konstytucyjny. Nie przewidziano bowiem sytuacji opróżnienia urzędu prezesa Rady Ministrów. W tej sytuacji prof. Komarnicki w  piśmie do Stanisława Mikołajczyka, ministra spraw wewnętrznych, zastępującego premiera podczas jego wyjazdów zagranicznych, stwierdzał, "że przez sam fakt śmierci premiera, Rząd nie znajduje się w...
5
5 (1)
Godziemba
19-06-2019
W dniu 27 maja 1942 roku prezydent Raczkiewicz podpisał dekret o organizacji naczelnych władz wojskowych w czasie wojny.         Wiosną 1942 roku zintensyfikowano prace w  Ministerstwach Spraw Wojskowych i Sprawiedliwości nad nowelizacją dekretu o organizacji najwyższych władz wojskowych w czasie wojny. Naczelny wódz powołał w tym celu specjalną Komisję pod przewodnictwem gen. M. Kukiela, w której skład weszli ponadto wiceadmirał Świrski oraz jego zaufani generałowie Ujejski, Klimecki i...
5
5 (1)
Godziemba
17-06-2019
W czasie II wojny światowej znacznej redukcji uległy uprawnienia polskiego Naczelnego Wodza.         Wraz z mianowaniem w dniu 1 września 1939 roku marszałka Rydza-Śmigłego na stanowisko Naczelnego Wodza jakkolwiek prezydent pozostawał nadal zwierzchnikiem sił zbrojnych, jednakże uprawnienia swe mógł wykonywać jedynie przez naczelnego wodza i ministra spraw wojskowych.         Naczelny wódz dowodził i dysponował całością sił zbrojnych kraju. Uzyskał także  prawo...
5
5 (1)
Godziemba
12-06-2019
Rozwiązanie sprawy Sosnkowskiego nastąpiło w czasie trwania Powstania Warszawskiego.           Latem 1944 roku Mikołajczyk zintensyfikował ataki na gen. Sosnkowskiego dążąc do przejęcia pełnej kontroli na wojskiem i wyeliminowania wpływów "sanatorów" z armii. Tym atakom towarzyszyła kampania prasy brytyjskiej domagającej się dymisji polskiego Naczelnego Wodza. Churchill chciał wycofać się z zobowiązań podjętych wobec Polski. Na przeszkodzie stał mu polski Naczelny W...
5
5 (2)
Godziemba
10-06-2019
Latem 1943 roku prezydent Raczkiewicz przeforsował nominację generała Sosnkowskiego na stanowisko Naczelnego Wodza.        Po śmierci gen. Sikorskiego, najstarszy stopniem oficer w Wojsku Polskim gen. Kazimierz Sosnkowski wydawał się jedynym kandydatem na stanowisko Naczelnego Wodza. Wicepremier Stanisław Mikołajczyk, obsesyjnie nienawidzący piłsudczyków, podjął jednak próbę storpedowania tej kandydatury.        W dniu 5 lipca 1943 roku prezydent Władysław Raczkiewicz w czasie...
5
5 (2)
Godziemba
05-06-2019
Latem 1941 roku prezydent Raczkiewicz wbrew sugestiom generała Sosnkowskiego nie zdecydował się udzielić dymisji premierowi Sikorskiemu.           Gen. Sikorski, który latem 1940 roku uratował władzę dzięki gen. Sosnkowskiemu nie czuł się wdzięczny, wręcz przeciwnie – bardzo szybko zaczął odsuwać swego zastępcę od najważniejszych spraw, zlecając mu coraz bardziej drugorzędne zadania. Wkrótce też odżył ponownie konflikt gen. Sosnkowskiego z ministrem Stanisławem Kotem i jego...
5
5 (2)
Godziemba
03-06-2019
Pomimo wspólnoty ideowej współpraca prezydenta Raczkiewicza z generałem Sosnkowskim nie przebiegała harmonijnie.          Gdy generał Sosnkowski, najstarszy stopniem generał w służbie czynnej, wsławiony dokonaniami we wrześniu 1939 roku,  dotarł w dniu 11 października 1939 roku do Paryża najważniejsze stanowiska zostały już obsadzone – nowym prezydentem był Władysław Raczkiewicz, a premierem, a wkrótce także naczelnym wodzem,  gen. Władysław Sikorski.   ...
5
5 (3)
Godziemba
29-05-2019
Zdecydowana większość działaczy organizacji kresowych jednoznacznie opowiadała się za nienaruszalnością granicy ryskiej.          Potrzeba nadania problematyce Ziem Wschodnich kontekstu międzynarodowego sprawiała, że środowiska kresowe zabierały głos w żywej w latach czterdziestych i pięćdziesiątych dyskusji nad ideą federacji środkowoeuropejskiej. Bezpośrednio po zakończeniu działań wojennych promowaniem rozwiązań federacyjnych w Europie Środkowo-Wschodniej zajmowały się tzw. kluby federalne –...
5
5 (1)
Godziemba
27-05-2019
Kresowiacy brali aktywny udział w życiu zbiorowym wojennego uchodźstwa i powojennej emigracji politycznej.           W 1942 roku stworzyli oni swoją pierwszą organizację – Związek Ziem Północno-Wschodnich RP, stawiający sobie za cel walkę polityczną i propagandową o powrót Ziem Wschodnich do Polski. Wśród jego założycieli znalazły się znane postacie przedwojennego życia politycznego i społecznego – gen. Lucjan Żeligowski, Stanisław Mackiewicz oraz senator Józef...
5
5 (1)
Godziemba
22-05-2019
Inaczej do kwestii Europy Środkowej podchodził związany z piłsudczykami Aleksander Wojtecki.               Zaproponował on konsolidację naszej części Europy, jako obszaru polskiej dominacji politycznej i kulturowej. Uważając, że Europa Środkowa była terminem geograficznym, wskazywał na jej odrębność w stosunku do zachodniej części Europy, opartej o półwyspy i wyspy oraz wschodniej masy kontynentalnej, łączącej Europę z Azją. Jego zdaniem, Europa Środkowa zajmowała masyw lądu...
5
5 (1)
Godziemba
20-05-2019
Polscy geografowie i geopolitycy starali się w okresie II RP znaleźć odpowiedź na niemiecką koncepcję Mitteleuropy.                Eugeniusz Romer trafnie dostrzegł, że u genezy pojęcia Mitteleuropa leżą kalkulacje polityczne, a nie geograficzne: „Pojęcie Europy Środkowej – pisał - powstało w Niemczech i było wykładnikiem programów niemieckiej ekspansji.”  Jednocześnie zauważał, iż Europa Środkowa w niemieckiej optyce wciąż poszerzała swoje granice, korelując z rosnącymi...
5
5 (2)
Godziemba
15-05-2019
Do końca swych dni Oskar Halecki pozostał zdecydowanym przeciwnikiem Rosji Sowieckiej.           Porażka jego idei jagiellońskiej sprawiła, iż w okresie międzywojennym prawie nie wypowiadał się w kwestii ukraińskiej. Jedynie w artykule dla „Tygodnika Ilustrowanego” negatywnie ocenił polską politykę wobec Kresów. Powody napięć w stosunkach z mniejszościami etnicznymi widział głównie w tym, że wrogie rządy przez wieki kierowały aspiracje narodowe Litwinów, Białorusinów...
5
5 (1)
Godziemba
13-05-2019
Oskar Halecki był gorącym propagatorem odbudowy unii jagiellońskiej.            Chaos, który ogarnął Europę Wschodnią w wyniku wojny i rewolucji, wymagał jego zdaniem powrotu do jagiellońskiego doświadczenia federacji – „związku wszystkich narodów, zamieszkujących zachodnią połać Wschodniej Europy, między Niemcami a Moskwą, dla wzajemnej obrony przed niebezpieczeństwami, grożącemi im z obu stron”.             Z uwagi na...
5
5 (2)
Godziemba
08-05-2019
Oskar Halecki był jednym z doradców polskiej delegacji na konferencję pokojową w Wersalu.             Przewodniczący polskiej delegacji na konferencję pokojową w Paryżu w pismach z przełomu lutego i marca 1919 roku do szefa Komisji do Spraw Polskich Jules’a Cambona jednoznacznie opowiadał się za włączeniem Galicji Wschodniej do Polski, przedstawiając ukraiński ruch narodowy w Galicji jako „austriacką marionetkę”, sztucznie stworzoną, by szkodzić „słusznym”...
5
5 (2)
Godziemba
06-05-2019
Od początku federacja amerykańskich związków zawodowych miała jednoznacznie antykomunistyczne oblicze.          W odróżnieniu od europejskich związków zawodowych, amerykańskie związki zawodowe skupione w powołanej w 1886 roku Amerykańskiej Federacji Pracy (AFL)  od początku przeciwstawiały się z pełną mocą wpływom komunistycznym.         Po zakończeniu I wojny światowej Stany Zjednoczone przeprowadziły wielką demobilizację swojej armii, która...
5
5 (3)
Godziemba
29-04-2019
Święto 1 maja było jednakowo uroczyście obchodzone w Związku Sowieckim oraz III Rzeszy.                                           Krwawo stłumione w dniu 4 maja 1886 roku w Chicago demonstracje robotników z firmy McCormic Harvester stały się  zaczątkiem tzw. Święta Pracy. Wydarzenia te określone mianem Haymarket Riot były...
5
5 (2)
Godziemba
23-04-2019
W Wielkanoc 1919 roku oddziały Wojska Polskiego zdobyły Wilno.           W połowie grudnia 1918 roku bojówki komunistyczne pod wodzą Kapsukasa-Mickieviciusa dokonały zbrojnego przejęcia władzy w Wilnie, tworząc Tymczasowy Rząd Robotniczo-Włościański. Przywódcy państwa litewskiego uciekli z miasta.          Kres bolszewickiemu panowaniu w Wilnie położyły oddziały polskiej Samoobrony Litwy i Białorusi dowodzone przez gen. Adama Mokrzeckiego, kt...
5
5 (1)
Godziemba
17-04-2019
Ostatecznie w 1956 roku doszło do normalizacji stosunków Belgradu z Moskwą.          Otwierając się na Zachód Tito nigdy jednak nie porzucił nadziei na unormowanie stosunków z Moskwą.  Po śmierci Stalina w marcu 1953 roku Tito podjął decyzję o wstrzymaniu dalszych reform systemu politycznego,  podjętych w listopadzie 1952 roku na VI Zjeździe partii.         Dalsze zmiany zostały także wstrzymane wskutek obaw Tity, że koncepcje przedstawiane...
5
5 (1)
Godziemba
15-04-2019
W latach 1949-1955 Zachód udzielił znacznej pomocy gospodarczej i militarnej Jugosławii.             Zachód z niepokojem obserwował rozwój sytuacji w Jugosławii, w której komuniści brutalnie rozprawiali się ze swoimi przeciwnikami politycznymi. W 1946 roku został złapany i po procesie pokazowym skazany na karę śmierci, pomimo protestów m.in. przedstawicieli Stanów Zjednoczonych, przywódca czetników, gen. Mihailović. Władze komunistyczne...
5
5 (3)
Godziemba
10-04-2019
Po zerwaniu relacji z Moskwą Tito stworzył system obozów dla swych przeciwników.           Po zerwaniu z Moskwą władze jugosłowiańskie poważnie obawiały się agresji sowieckiej. O dużym napięciu politycznym świadczyła sytuacja na granicach państwa – w latach 1948-1953 doszło do 7877 incydentów granicznych, w których zginęły 142 osoby.        W partii jugosłowiańskiej było szereg wpływowych osób, które pozostały zwolennikami Stalina....
0
Brak głosów
Godziemba
08-04-2019
W połowie 1948 roku doszło do zerwania stosunków Moskwy z Belgradem.             W czasie okupacji włosko-niemieckiej na terenie Serbii istniały dwa nurty oporu: serbskich czetników gen. Dragoljuba (Dražy) Mihailovicia, związanych z królewskim rządem emigracyjnym i aliantami zachodnimi, oraz komunistyczną partyzantkę Josipa Broz Tity, współpracującą z Sowietami. Ostatecznie z tej rywalizacji zwycięsko wyszła opcja komunistyczna, która uzyskała jeszcze w trakcie...
5
5 (2)
Godziemba
03-04-2019
Do końca swojej dyplomatycznej kariery Roman Knoll pozostawał zwolennikiem ruchu prometejskiego.         Roman Knoll aktywnie uczestniczył w przewrocie majowym, zajmując jako dowódca poddziału karabinów maszynowych gmach MSZ. Następnie przez  kilka dni pełnił funkcję komisarza w Ministerstwie, po czym został mianowany wiceministrem spraw zagranicznych w randze podsekretarza stanu.          W styczniu 1927 roku wyjechał do Rzymu, gdzie objął funkcję posła RP...
5
5 (1)
Godziemba
01-04-2019
Roman Knoll był jednym ze znanych dyplomatów związanych z ruchem prometejskim.          Roman Knoll urodził się 27 października 1888 roku w Kijowie w rodzinie polskiego adwokata. Ukończył tam I Gimnazjum Klasyczne, a następnie wydział prawniczy na Kijowskim Uniwersytecie św. Włodzimierza.           Od lat młodzieńczych zaangażował się w działalność niepodległościową. W czasie studiów należał do Unii Stowarzyszeń Polskiej Młodzieży Demokratycznej,...
5
5 (1)
Godziemba
27-03-2019
W czasie II wojny światowej i po jej zakończeniu Włodzimierz Bączkowski kontynuował pracę na rzecz ruchu prometejskiego.           W sierpniu 1939 roku  Bączkowski został zmobilizowany do Oddziału II Sztabu Generalnego WP.  Po klęsce Polski przedostał się do Rumunii, gdzie we współpracy z wywiadem rumuńskim zaczął redagować biuletyn „Sprawy Sowieckie”. Jednocześnie wznowił działalność prometejską, nawiązując kontakty z propolskimi działaczami ukraińskimi, jak polityk UNDO...
5
5 (1)
Godziemba
25-03-2019
Włodzimierz Bączkowski był jednym z najwybitniejszych polskich sowietologów i zwolenników ruchu promejskiego.           Włodzimierz Bączkowski urodził się 26 marca 1905 roku nad jeziorem Bajkał w rodzinie polskich zesłańców. W czasie wojny domowej w Rosji Bączkowscy ewakuowali się do Mandżurii, gdzie Włodzimierz ukończył gimnazjum, w którym zetknął się z „białymi” emigrantami.           W 1925 roku  Bąkowscy wr...
5
5 (1)
Godziemba
20-03-2019
W połowie lat 30. doszło do znaczących zmian w polskim ruchu prometejskim.            Od połowy lat trzydziestych można zaobserwować stopniowe zbliżenie polskich kół prometejskich i młodych działaczy związanych ideowo z Narodową Demokracją. "Koncepcja prometejska nie miała poparcia organizacyjnego – pisał Edmund Charaszkiewicz -  ani też politycznego w poszczególnych partiach politycznych polskich zarówno na lewicy, jak w centrum i na prawicy. Równocześnie...
5
5 (1)
Godziemba
18-03-2019
Myśl rozbicia Imperium Rosyjskiego w oparciu o współpracę różnych narodów powstała jako odpowiedź na ambicje imperialne państwa rosyjskiego.             Polscy działacze prometejscy, wśród protoplastów prometeizmu wskazywali między innymi na hetmana Filipa Orlika, księcia Adama Czartoryskiego i jego politykę wschodnią, oraz przede wszystkim politykę Polskiej Partii Socjalistycznej w końcu XIX i na początku XX wieku. Korzenie współczesnego im prometeizmu...
5
5 (1)
Godziemba
13-03-2019
Po zajęciu Czech Niemcy utworzyli tam Protektorat Czech i Moraw             Wbrew nadziejom Henleina, który liczył na rozszerzenie swej władzy na Protektorat, Hitler mianował w dniu 18 marca 1939 roku Reichsprotektorem Czech i Moraw b. ministra spraw zagranicznych Konstantina von Neuratha, a jego zastępcą, protegowanego Heydricha,  Karla Franka, który miesiąc później został dodatkowo wyższym dowódcą SS i policji na terenie Protektoratu.      ...
5
5 (1)
Godziemba
11-03-2019
Natychmiast po przejęciu w 1938 roku  Sudetów Niemcy przystąpili do germanizacji kraju.              W wyniku postanowień konferencji monachijskiej III Rzesza uzyskała ogółem prawie 29 tysięcy km2 terytorium czechosłowackiego, zamieszkałego przez ponad 3,5 mln ludności, w tym 2,8 mln Niemców i 700 tys. Czechów. W okrojonej Czechosłowacji pozostało około 360 tyś Niemców, którym Belin zakazał korzystania z prawa opcji, żądając aby zostali w...
5
5 (1)
Godziemba
06-03-2019
Placówki wywiadowcze podległe gdańskiej Ekspozyturze działały do 1930 roku.              W grudniu 1926 roku w wyniku nieostrożności agenta nastąpiła „częściowa dekonspiracja” por. Skorupy, szefa placówki oficerskiej w Królewcu, występującego pod nazwiskiem „Marian Skibiński”. W praktyce oznaczało to, że niemiecki kontrwywiad dowiedział się o rzeczywistej roli rezydenta.  „Pan Skibiński podejrzewany był o prowadzenie wywiadu –...
5
5 (1)
Godziemba
04-03-2019
Placówka wywiadu w Królewcu była najważniejszą zagraniczną jednostką podległą gdańskiej Ekspozyturze.             W połowie 1922 roku centrala MSZ zażądała od kierownika Konsulatu RP w Królewcu, Eugeniusza Rozwadowskiego, aby przyjął do pracy nowego urzędnika kontraktowego. Był nim Mieczysław Pogorzelski -  cywilny pracownik gdańskiej Ekspozytury wywiadu. Rozwadowski nie zamierzał  ulec presji polskiego wywiadu, co wywołało zrozumiałe zniecierpliwienie w Oddziale II...
5
5 (1)
Godziemba
27-02-2019
Ekspozytura polskiego wywiadu w Gdańsku działała do 1930 roku.        W dniu 12 sierpnia 1921 roku Minister spraw wojskowych gen. Kazimierz Sosnkowski  wydał „instrukcję ogólną dla służby Oddziału II”,  regulującą strukturę sześciu terenowych ekspozytur wywiadowczych w Wilnie, Gdańsku, Poznaniu, Krakowie, Lwowie i Brześciu Litewskim. Ich zadaniem było prowadzenie wywiadu ofensywnego na terytorium sąsiednich państw.         Na tej podstawie Sekcję II...
5
5 (1)
Godziemba
25-02-2019
Obszar Wolnego Miasta Gdańska był terenem aktywnej działalności polskiego wywiadu.            Wolne Miasto Gdańsk (WMG) było terenem wyjątkowo korzystnym dla działalności wywiadowczej. Gdańsk nie posiadał ustawy o szpiegostwie i „w ten sposób wszelkiego rodzaju agentury wywiadowcze rozwijać się mogą pomyślniej niż w neutralnych państwach, jak np. Szwajcaria, gdzie prowadzenie szpiegostwa na rzecz obcego mocarstwa przeciwko innemu mocarstwu pociąga za sobą wydalenie z granic dla...
5
5 (1)
Tomasz A S
22-02-2019
Motto: Moja teściowa mieszkała podczas okupacji z moim przyszły teściem na ul. Dobrej w Warszawie. Z getta przychodziła żydowska dziewczynka w wieku ok. 7-8 lat, którą moja teściowa dożywiała. Mała zabierała też żywność ze sobą, dla swoich. Kiedyś powiedziała: "Kiedyś, jak będziemy was rżnąć, to ja pani nie dam!"   Przez cztery miesiące od zakończenia akcji „Burza” Janczarowi udało się uniknąć aresztowania. Taka sytuacja trwała do grudnia 1944 r. W tym czasie aresztowano jedną z łączniczek...
5
5 (6)
katarzyna.tarnawska
20-02-2019
Przedwczoraj minęła kolejna rocznica, osiemdziesiąta czwarta, śmierci dwu kobiet, które zostały agentkami polskiego wywiadu w faszystowskich Niemczech. Pisałam o nich na tutejszym blogu. Myślę, że w jakiś sposób zasługują na naszą pamięć. Rotmistrz Jerzy Sosnowski herbu Nałęcz (to także herbowy "klejnot" mojej Mamy) na naszą pamięć zasłużył w stopniu znacznie wyższym. Mimo to - historia o nim "głucho milczy". Dużą rolę w tym "zamilczaniu" odegrał niewątpliwie poprzednik Sosnowskiego w Niemczech, por...
5
5 (3)
Godziemba
20-02-2019
W trakcie operacji związanej z powołaniem „rządu narodowego” agentom policji rosyjskiej udało się w 1865 roku ściągnąć do kraju kilku znaczących przedstawicieli polskiej emigracji.               Po utworzeniu przez Zwierzchowskiego „rządu narodowego”  Daniłowski osiągnął swój cel, otrzymując nominację na komisarza Rządu Narodowego, złożonego – poza Janczewskim – z agentów rosyjskich. Nie uwzględniono zastrzeżeń Kurzyny co do...
5
5 (1)
Godziemba
18-02-2019
W styczniu 1865  roku  z  inspiracji tajnej policji rosyjskiej został  powołany :”rząd  narodowy”.            Znaczną rolę w rosyjskiej prowokacji odegrało dwóch Polaków, b. członków organizacji powstańczej – Aleksander Zwierzchowski oraz Jan Kubary.              Pierwszy z nich urodził się w 1845 roku we Włocławku. Rodzina wkrótce przeniosła się do Warszawy, gdzie ojciec...
5
5 (1)
Godziemba
13-02-2019
Po obaleniu demokratycznych rządów w Azerbejdżanie, Armenii i Gruzji bolszewicy rozpoczęli forsowną sowietyzację Zakaukazia.          Zachowując pozory po przejęciu kontroli nad Zakaukaziem bolszewicy przekazali władzę rodzimym komitetom rewolucyjnym. Na czele utworzonego najwcześniej, w kwietniu 1920 roku, rewkomu azerskiego stanął Nariman Narimanow, powstałego w listopadzie 1920 roku ormiańskiego – Sarkis Kasjan, zaś utworzonego w lutym 1921 roku rewkomu gruzińskiego – Filipe Macharadze...
5
5 (1)
Godziemba
11-02-2019
W latach 1920-1921 bolszewicy obalili demokratyczne republiki Azerbejdżanu, Armenii i Gruzji.          Po proklamowaniu niepodległości w maju 1918 przez republiki Zakaukazia tylko Republika Gruzińska, włączając w swe granice Abchazję, Adżarię i Południową Osetię, odrodziła się w formie zbliżonej do wyobrażeń jej elity politycznej o kształcie terytorialnym państwa. Republika Armenii objęła zaledwie część ziem tzw. Wielkiej Armenii, pozostawiwszy poza granicami Armenię turecką i Górski Karabach....
5
5 (1)
Godziemba
06-02-2019
W maju 1918 roku powstały niepodległe państwa: Gruzja, Armenia i Azerbejdżan            Po rewolucji lutowej Rząd Tymczasowy powołał w dniu 22 marca 1917 roku Komitet Specjalny do Spraw Zakaukazia (tzw. Ozakom) pod przewodnictwem Wasyla Charłamowa.  Faktyczną władzę w regionie przejęły jednak Komitety Wykonawcze Rady Delegatów Robotniczych i Żołnierskich, w których dominowali gruzińscy mienszewicy, ormiańscy dasznacy oraz azerbejdżańscy musawatyści (członkowie partii „Musawat...
5
5 (1)
Godziemba
04-02-2019
Na początku  XX wieku  doszło do zaognienia sytuacji na Zakaukaziu.             Po zniesieniu w 1883 roku Namiestnictwa Kaukaskiego oraz likwidacji Komitetu Kaukaskiego, Kaukaz stracił specjalny status w imperium rosyjskim. W urzędach państwowych wprowadzona jako obowiązujący język rosyjski, zakazując używania lokalnych języków. Władze ustanowiły ścisły nadzór nad kaukaskim szkolnictwem.          Polityka rusyfikacyjna spowodowała...
5
5 (1)
Godziemba
30-01-2019
W dniu 4 lutego 1919 roku Polacy odnieśli ważne zwycięstwo nad Niemcami w bitwie pod Kcynią.          W końcu stycznia 1919 roku dowództwo frontu północnego ponownie objął ppłk. Grudzielski. Wobec nie najlepszego stanu zdrowia Grudzielskiego, koordynowaniem działalności oddziałów polskich na froncie faktycznie zajmował się ponownie szef sztabu Paluch. Nie wszyscy jednak równorzędni lub starsi stopniem dowódcy chcieli mu się podporządkować.      ...
5
5 (2)

Strony