Krzysztof Karnkowski - blog

Od wielu miesięcy Światowe Dni Młodzieży wymieniano często jednym tchem z warszawskim szczytem NATO. Szczyt sojuszu mamy już za sobą, ŚDM natomiast odbędą się pod koniec miesiąca. Impreza ta ogłoszona została o wiele wcześniej, jeszcze w marcu 2013 roku, w odróżnieniu od spotkania NATO wymiar ma duchowy, nie polityczny, jednak kilka czynników sprawia, że łączenie tych dwóch wydarzeń jest uzasadnione.

W 2013 roku nakładem wydawnictwa Zysk i s-ka ukazała się książka „Lech Kaczyński. Biografia polityczna 1949-2005”, stworzona przez grupę badaczy pod wodza Sławomira Cenckiewicza. Trzy lata później, tym razem we Frondzie ukazuje się oczekiwany ciąg dalszy – „Prezydent Lech Kaczyński 2005-2010”. Tym razem współautorem, wraz z Cenckiewiczem, jest Adam Chmielecki.

Politycy Platformy, łącznie z Bronisławem Komorowskim do końca nie brali pod uwagę możliwości utraty władzy. Pierwsza tura wyborów prezydenckich miała być wypadkiem przy pracy, zakończonym wygraną w proporcjach 60 do 40 z kandydatem PiS. W takiej też sytuacji Bronisław Komorowski ogłosił 22 maja zeszłego roku decyzję rady Północnoatlantyckiej o szczycie NATO w Warszawie, 8 i 9 lipca 2016. Sama wiadomość została zresztą wykorzystana jako element kampanii wyborczej. „Przed chwilą dostałem informację, że został właśnie wyznaczony termin szczytu NATO w Warszawie.

Polska, niesprawiedliwa transformacja ustrojowa, choć jej autorzy chętnie powoływali się na dziedzictwo „Solidarności”, oparta była od początku na egoizmie elit. Jeżeli ktoś w nowej Polsce sobie nie radził, to znaczy, że sam był sobie winien: nie potrafił wyjść mentalnie z PRL, był za mało pracowity, zbyt słabo wykształcony, nieelastyczny, niemobilny, nieudolny.

Jeśli sobotnia konwencja programowa Platformy Obywatelskiej rozpoczęta w południe we Wrocławiu przykryć miała odbywający się tego samego dnia rano kongres Prawa i Sprawiedliwości, zdecydowanie się to nie udało. Fakt, że otwierające ja przemówienie Grzegorza Schetyny można było na gorąco porównać z wystąpieniem Jarosława Kaczyńskiego, dla tego pierwszego okazał się przekleństwem.

W poniedziałek tuż  za bramą drugą Stadionu Narodowego odbył się #TweetupMON. Zdaje się, że przy okazji poprzedniej tego typu imprezy ograniczono się do obecnych na Twitterze dziennikarzy, siedzących w tematach wojskowych, tym razem pamiętano też o pewnej grupie zwykłych użytkowników, stąd pojawiła się ich skromna reprezentacja.

Brytyjskie referendum to jedno z tych wydarzeń, które wybijają politykę z jej codziennego rytmu, powodują dezorientację, a u niektórych wręcz panikę. Świat, który znamy, zdaje się sypać na naszych oczach, a poprzez hałas pękających fundamentów czegoś, co trwać miało przez wieki, niektórzy słyszą ponoć wystrzały korków od szampana. W Moskwie, a może też w Berlinie i kilku innych stolicach Europy. Brexit generuje bowiem setki nowych linii podziału – w Europie, w Wielkiej Brytanii, a nawet w samej Anglii. W wewnętrzny konflikt wpycha również wielu polskich eurosceptyków i eurorealistów. 

Już w chwili, kiedy Beata Szydło ogłaszała skład swojego gabinetu, można było zauważyć, że tym razem nie planuje się zwyczajowej taryfy ulgowej dla poprzedników. Zbigniew Ziobro (pomimo swoich wątpliwych niekiedy politycznych wyborów w przeszłości) jako minister sprawiedliwości i Mariusz Kamiński  jako koordynator służb specjalnych byli oczywistym wyborem, a zarazem sygnałem dla wyborców – polityka z lat 2005-2007 będzie kontynuowana, zaś PiS nie zamierza rezygnować z działań, które narażają tę partię na nienawiść ze strony skorumpowanych elit III RP.

Jurija Felsztinskiego znamy przede wszystkim z napisanej wspólnie z Aleksandrem Litwinienką książki „Wysadzić Rosję”, opisującej role służb w zamachach terrorystycznych, jakie w swoim czasie miały miejsce w całej Rosji, a w konsekwencji – w wybuchu wojny w Czeczenii. Litwinienko został wkrótce potem zamordowany. Felsztinski tymczasem, tym razem wspólnie z Władimirem Pribyłowskim napisał kolejną książkę – „Korporację zabójców”.

6 czerwca minister kultury, profesor Piotr Gliński i szef międzynarodowej kancelarii prawnej Dentos Elliott Portnoy podpisali w Warszawie list intencyjny. Kancelaria, reprezentowana przez Portnoya zajmować ma się ściganiem osób, używających w publikacjach medialnych fałszujących historię określeń w rodzaju „polskich obozów śmierci” czy „polskich obozów zagłady”. To bardzo dobra wiadomość. Po latach faktycznego zostawienia samym sobie działających w tej sprawie organizacji i osób prywatnych, wreszcie pojawia się wsparcie instytucjonalne, na szczeblu rządowym.