Krzysztof Karnkowski - blog

„Państwo Platformy. Bilans zamknięcia” Andrzeja Zybertowicza, Macieja Gurtowskiego i Radosława Sojaka dotarło do mnie już jakiś czas temu. Po książkę sięgnąłem po wyborach, myśląc, że o wiele przyjemniej zabrać się do lektury w chwili, już wiadomo, że faktycznie jest to zamknięcie. „Państwo Platformy” zgodnie z tytułem podsumowuje osiem lat rządów PO, a czasem – całe 26 lat III Rzeczpospolitej.

Polskie (ktoś zaraz powie, „jakie polskie, jakie polskie?”, ale nie o tym chcę pisać) media mają na swoim sumieniu wiele ofiar. Ot, taki dr Ratajczak, który przekonał się, jak bardzo niebezpieczne są tematy niebezpieczne. Zmarł bez domu, bez pracy i przyjaciół, w okolicznościach równie upiornych, co tajemniczych. Życie zniszczono mu jednak wcześniej, a niejeden dziennikarz może dopatrywać się w tym swojej zasługi.

Zanim Ander wrzuci swoją dokładną relację, ja wkleję po prostu to, co pisałem od godziny 11 na gorąco na Twitterze. Po drodze udało mi się zainteresować rozprawą z dziś TV Republika, a temat stał się na Twitterze wydarzeniem dnia. Wybaczcie chaotyczną formę, myślę, że warto jednak te pisane na goraco krótkie komunikaty w jednym miejscu zebrać i zarchiwizować.

Media alert Jest Krzysztof Winiarski. Zapowiada zeznania o PBK , prosi o obecność mediów dla swego bezpieczeństwa. sprawa Sumlińskiego. RT
*

Apetyt rośnie w miarę jedzenia. Oczywiście, nie sposób uciec od kilku niewesołych refleksji, o których za chwilę, ale trzeba napisać jasno – Prawo i Sprawiedliwość wygrało wszystko, co realnie było w tych wyborach do wygrania. Zrozumiałe, że część głosujących miała cichą nadzieję na większość konstytucyjną, zdobytą samodzielnie lub w koalicji z ruchem Kukiz ’15 i partią KORWiN.

Jak moi stali czytelnicy wiedzą, w środy przesyłam do „Gazety Polskiej Codziennie” tekst, który w druku ukazuje się w czwartek, w piątek zaś ląduje na blogu. Ponieważ jednak tekst prasowy ma swoje ograniczenia, bardzo często już po wysłaniu artykułu piszę na blogu coś, co jest rozwinięciem myśli z pisania, które świat dzienny ujrzy trochę później. Tym razem będzie trochę podobnie.

Cisza wyborcza jest jak zmiana czasu. Mało kto widzi jej sens, ale znieść jej nie można. A Polacy, choć niby tacy anarchiczni, wolnościowi, ba, warchoły według niektórych, sami sobie zamieniają knebelek na knebel: choć cisza dotyczy wyłącznie agitacji wyborczej, rozciągają ją na całą politykę, przenoszą z mediów tradycyjnych na portale społecznościowe, nawet, jeśli to, co piszą, widoczne jest tylko dla znajomych, więc knebel obejmuje rozmowy prywatne. Czytasz jeszcze, czy już zaczynasz czuć ten dreszczyk emocji, bo uczestniczysz w łamaniu prawa?

Wczoraj po raz kolejny, tym razem w małej grupie – z Eowiną Rebel i Marcinem Strzymińskim mieliśmy okazję jako przedstawiciele mediów społecznościowych uczestniczyć w konwencji wyborczej Prawa i Sprawiedliwości. Impreza była w pewnym sensie podobna do poprzedniego spotkania w Warszawie. Ważne przemówienie Jarosława Kaczyńskiego, w którym kluczowe były słowa o nieszukaniu zemsty (co jednak, nie może być traktowane jako brak odpowiedzialności – również w przyszłości politycy PiS będą rozliczani ze swoich działań), lecz również o tym, że do polityki nie idzie się po to, by robić pieniądze.

Ostatni tydzień kampanii wyborczej rozpoczął się od dwóch ważnych rozmów: Moniki Olejnik z Ewą Kopacz i Bogdana Rymanowskiego z Andrzejem Dudą.  Po weekendzie przyszła pora na debaty: w poniedziałek - premier Kopacz z Beatą Szydło, we wtorek liderów wszystkich ugrupowań. Pojawiły się też nowe spoty i kilka nieczystych zagrań.

Wczoraj, przed drugą debatą w gmachu TVP doszło do prowokacji z udziałem ochroniarzy. Ochrona TVP uniemożliwiła wejście do gmachu młodych ludzi, towarzyszących Beacie Szydło. Dzień wcześniej grupa z młodzieżówki odprowadziła Szydło do studia, wczoraj została zatrzymana przy szydłobusie. Doszło do szarpaniny – na jednym z filmów widać, jak ochroniarz wyrywa dziewczynie polską flagę,  działaczy PiS podzielono i wpuszczono tylko część z osób posiadających wejściówki. Tymczasem młodzież z Platformy wchodziła bez wejściówek, które rozdano im dopiero w środku.