Krzysztof Karnkowski - blog

Europę i jej internetowe włości opanowuje pomału chaos i ten chaos będzie się unosił nad tym, co tu piszę. Rosemann zamieścił bardzo dobry tekst o uchodźcach (http://blog-n-roll.pl/pl/uchod%C5%BAcy-i-politycy#.Veryfpd429A) , ja nie napiszę bardzo dobrego tekstu na ten temat.

Niektóre prognozy zapowiadają, że po upalnym lecie czeka nas wyjątkowo ciepła jesień.  Pogody przewidzieć w stu procentach nigdy nie sposób, jednak tego, że kolejny sezon w polskiej polityce będzie równie gorący, jak ostatnie miesiące, możemy być pewni.

Kiedyś, bardzo dawno temu, było mi szkoda Ludwika Dorna i nie podobało mi się, że jest tak mocno atakowany przez kolegów z PiS. Był wtedy wrzesień 2008, a ja w Salonie24 opublikowałem tekst pod tytułem „Cień Kaczmarka” – kto chce, sobie znajdzie, dziś sam się sobie dziwię. Cóż, nie jestem jednak żadnym Zychowiczem blogosfery, potrafiącym polecieć w przeszłość i wrócić. Mógłbym co prawda zalogować się do s24 i zmienić stary tekst, ale hołd Orwellowi wolę oddać w jakiś inny sposób.

W weekend w Warszawie demonstrowali rodzice, protestujący przeciwko seksualizacji dzieci w procesie edukacji. Chociaż władze miasta (warto sprawdzić, na jakiej podstawie) zepchnęły protest w ładną, lecz niewidoczną lokalizację, pojawiło się na nim kilka tysięcy ludzi, często młodych i bardzo młodych. „Pewnie powiedzą, że było nas 500 osób” pisał na Facebooku Dawid Wildstein. Pomylił się o tyle, że nie powiedzieli nic – temat nie był wart zainteresowania dla dzienników telewizyjnych.

Przyznam się od razu – z nauką biologii ostatni raz miałem do czynienia w liceum, a to, choć ścieżki mojej edukacji bywały kręte – już kawał czasu temu. „Zbadaj ewolucję. Argumenty za i przeciw neodarwinizmowi” to zaś wydany przez Frondę podręcznik dla szkół średnich właśnie. Treść zostaje dobrze streszczona przez tytuł – piątka autorów nie forsuje własnej opinii a pozostawia osąd czytelnikowi. Co więcej, uprzedza, że nie powinien być on zbyt stanowczy, ponieważ, pomimo rozwoju nauki, wciąż nie wiemy przecież wszystkiego.

Przyśnił mi się Paweł Kukiz. I nie jest to żadna figura retoryczna – przyśnił mi się naprawdę. Jechaliśmy gdzieś autem, Kukiz nagle, razem z jakimiś dwiema innymi osobami, wyrósł nam ze swoimi ulotkami na środku szosy i już, już mieliśmy na niego nakrzyczeć i za to wyskoczenie pod koła, i ogólnie za wszystko, gdy nastąpił typowy dla snów nagły zwrot akcji. Nagle stałem na jakimś placyku z grupą osób, chaotyczną i raczej przypadkową. Usłyszeliśmy, że to właśnie my dostaliśmy się z listy Kukiza do sejmu, a teraz jedziemy do biura ustalić, co dalej.

Fakt, że przemysł pogardy cały czas pracuje, zaś jego nowymi celami stali się Andrzej Duda i Beata Szydło, jest bezsporny. Kilka tygodni temu poświęciłem temu zjawisku tekst, wskazując, że sytuacja jest zupełnie inna, niż w poprzednich latach. Zmieniła się bowiem struktura oddziaływania mediów i publiczność.

Przypomnienie, a czasem uświadomienie czytelnikowi kilku oczywistości i prawd wiary w sposób przystępny i zaskakująco swobodny Sławomirowi Zatwardnickiemu w „Elementarzu katolika” udało się naprawdę znakomicie. Fronda, która wydała w ostatnich latach mnóstwo pozycji, które na swój użytek nazywam „porządkującymi” (a może trzeba napisać „stawiającymi do pionu”) kolejny raz nie zawiodła. Zatwardnicki na dwustu stronach odmawia z nami credo, zatrzymując się i analizując poszczególne słowa modlitwy.

Kilka tygodni temu prawie wszystkie polskie media zajęły się sprawą tzw. japońskich trolli, rzekomo opłacanych przez Platformę Obywatelską osób robiących sobie tzw. bekę na Twitterze.

Ponieważ 15 sierpnia spędziłem  w trybie wakacyjnym, główną atrakcja były dla mnie niskie, ponadliczbowe loty samolotów nad naszą letnia rezydencją, obserwowane na nocnym niebie zamiast spadających gwiazd. Potem głównie Twitter i relacje na żywo na prezydenckim Facebooku. Wiem, że wyglądało dobrze i że dobrze mówił sam Andrzej Duda, budząc kolejny raz dużo dobrych emocji u swoich wyborców, a i pomału przekonując do siebie majowych nieprzekonanych. Dotarł tez do mnie widok zagubionej na paradzie pani premier, której usłużny internauta włożył w przeróbce zdjęcia torbę Biedronki do ręki.